ağladıktan sonra gülerek gözlerini silen kadın

ne yaptığını fark edip silkelenip toparlanma hareketidir. "kendine gel" demiştir iç sesi. ağladığını kimse görmediyse, büyük tehlike var demektir! (bkz: fırtına öncesi sessizlik)

güçlü kadındır. yıkılmadım ayaktayım dercesine siler gözlerini atar kahkahasını parkeye vuran topuk sesleriyle yürür gider.

kadınlara mahsus bir harekete imza atmıştır...
eminim ki güzel bir gönlü vardır.
muhtemelen içeride yanan ateşi göz yaşlarıyla bir süreliğine bastırmış olmanın acı ifadesidir bu tebessüm.

geçici olarak, bir süreliğine de olsa yangını kontrol altına aldığını lakin derdinin orada sarsılmaz bir şekilde sapasağlam durduğunu söyler bize.
gülmekten başka bir şey gelmiyor elden demektedir.
ah kirpiklerinden öptüklerim...
canlarım benim.

beni tanıdılar siz kaçın :) gerçi ben ağlamam, tam ağlayacak gibi olurum ki arkamı dönerim, sonra dönüp son sözümü de söyler öyle de bir giderim. evet.

kendimi psikopat gibi hissetmeme neden olan ve ara ara içinde bulunduğum durum. gerçi ağladım rahatladım oldu bitti de oluyor ama gülünce anında ağlamama değmedini de anlıyorum. bir nevi hatanın anlama ve bir daha o sebebe takılmama gibi.

erkeklerin görmemesi gereken kadın. aşık olmaya yer arayan erkek buna da aşık olur.

mutluluktan ağlıyor olabilir.

bana böyle insanlar çok samimi geliyor ya (ben de öyleyim ondan mı ki)

artık ağladığı şeyden vazgeçmiş kadın.

o eylem sonrasında hiçbir şey aynı kalmıyor çünkü küllerimizden doğmuş oluyoruz.