ağlamak için açılan şarkı

ağlamak için özellikle açtığım bir şarkı yok benim. ağlayacağım varsa herhangi bir şarkı, müzik veya melodi olabilir. bir reklam filminin fon müziğine çok ağlamışlığım var mesela. ve de kulaklığımı takıp son ses dinlediğim rock bir şarkının çok saçma bir kelimesine.

yıllar yıllar önce henüz toy bir gençken ve fena halde düşmüşken bu şarkıyı hiç ara vermeden üç gün boyunca dinlediğimi, birkaç gece sessiz sessiz ağladığımı hatırlıyorum. şimdilerde koca herifim, o günlerdeki gibi duygularımı yükseklerde yaşamıyorum. eskisi kadar sevemiyor ve haliyle yaralanmıyorum ama ne zaman dinlesem bu şarkı canımı yakıyor.

pearl jam - indifference: buradan

"oh, ı will stare the sun down
until my eyes go blind
hey, ı won't change direction
and ı won't change my mind
how much difference does it make?"

onur akın seviyorum seni
nurettin rençber karanfil sokağı
canozan ağlama ben ağlarım

kaybettim yirmilerimde -paptircem

bu gece klarnet taksimlerinden gidiyorum.

øneheart x reidenshi - snowfall

ağlamam ama ağlamış kadar olurum.

şimdi asla ağlamasam da müzik başladığında hala buruk bir acı hissediyorum. ayrılık dönemimizde kafamın içinde çalardı.
unutulmuş muydum?
alışıyor muydun?
yavaş yavaş yokluğuma

beklenmiyor muydum?
kalbini mi yordum?
bunca iş güç arasında *

6 saatlik depresif playlistim var spotide. dsbm ve doom metal ağırlıklı. ağlamayı geçin, boyut değiştiriyorsunuz. tavsiye etmiyorum tabii :’)

bittiği anda çıkan spotify reklamıyla hayattan bezdiren şarkı. "spotify dinlediğin için teşekkürler. ciddiyim. radyo dinliyor olabilirdin, kaset çalıyor olabilirdin, plak çalıyor olabilirdin"