ağlamak için açılan şarkı

sıla/ rubato/ oluruna bırak.

vardır tabi duygu veren şarkılar fakat geçen günlerde sözlerini bilmediğim hareketli bir pop şarkıyı o an için manalı bularak ağladım. bu sebeple farketmemektedir artık.

zeynep casalina duvar

depremden sonra ağlayamadım. şokta olduğumu düşündüm, bir hafta geçti hâlâ ağlayamadım. sonra birden ablam bir şarkı açtı, kayıplar varken şarkı dinlemek içimizden gelmiyordu ama bu şarkılar acı haykırıyordu. dayımın, yakınlarımızın anılarını, eski günlerimizi hatırladık, konuştuk. hatay'ın bir daha asla eski hatay olamayacağını, kültürümüzün dağılıp gittiğini kabullenmek çok zordu. o şarkılarla ağladık, sanki biri bizimle ağlamadan, acımızı paylaşmadan içimizdekini vuramayacaktık dışarı. hâlâ kabullenemiyorum ama artık ağlayabiliyorum.

batuhan kordel/ dönme

radiohead - videotape

lise yeni bitmiş, böyle gothic zamanlarımız.

metallica'dan unforgivenlar, muse'dan unintendedlar acı çektirirdi bünyeye.

şimdi ise her fuzuli anın her ilgisiz melodisine hüzünlenme potansiyeline sahibim.

misal az biraz kötü bir gün geçmiş olsun, evde sakin sakin atıştırıyor olayım, gaipten bir şarkı çıksın önüme:

-babaa beeen dervişmiyeeeem hırkamı giymişmiyeeeeem

lan? böhü. öhü.

ben derdimi söyleyemem dilim yaralı yaralı....

dön ne olur

bu şarkıyı melike şahin bir başka söylüyor ve her seferinde içime işliyor; tüm yitirdiklerimi ve yitirmek üzerinde olduklarımı hatırlatıyor bana. yitirdiklerime, göçüp gidenlere yapacak bir şeyim yok; elimden de gelemez zaten, onlar dünyalarını değiştirdiler ama yitirmek üzere olduğum birini tutmak istiyorum, ellerinden tutup "yalnız değilsin, buradayım" demek istiyorum ve aklıma hep bu şarkı geliyor, boğazımda kocaman düğüm, gözümden bir damla yaş...

buradayım, yanındayım, sen de yalnız değilsin, bırak artık ölümü düşünmeyi, mutluluğa odaklan lütfen. ne yaşadıysan, ne varsa aklında geride bırak lütfen, sadece önümüzdeki güzel günlere bak; aydınlık, mutlu ve keyifli...

lütfen!

sezen aksu / adı bende saklı

vedat sakman/ her neyse...

(bkz: penceresiz kaldım anne)

şu an ağlamamam için uğraşan insanlara haksızlık olur. müsaadenizle çocuklar...*

zakkum/ anason.
coşkun sabah/ hatıram olsun...

isim vermeme gerek yok sezen aksu ac ya da kayahan yeter

bu bir şarkı değil ama rodrigo'nun gitar konçertosu beni mahvediyor. hem bu konçertonun hikayesi hem de bu konçertoyu dinlerken aklıma gelenler, gencecik insanların yaşamak zorunda kaldıkları son gerçekten dokunuyor.

zafer peker -sensiz sabah olmuyor

lewis capaldi'nin bütün şarkıları

kıymetli günlerden kalan anılar ve onların öznelerine gelsin.

güzel seni çok özledim.

open.spotify.com/track/74DY...

bundan yılllar yıllaaar yıllllaar önce bana mesleğimi öğreten biri anneler gününde eskaza şu şarkıya denk gelmiş ağlamış bayagı makarasını yapmıştı aradan, nereden baksan 20 yıl geçti az once diyarbakır türküsü açtım arkasından ahmet kaya'nın şafak türküsü çıkınca bi gözler nemlendi ama geçici.