ağlamamak için yapılanlar

hiç başlamamak için bir şey yapabiliyorsanız yapın -ben yapamıyorum galiba- üstelik başladı mı da durmuyor namussuz. mesela dün işyerinde beni bi ağlama tutti beni bi ağlama tutti fjsjsjs. biri gelse rezil olacaksın kızım yapma etme desem de asla durduramıyorum kendimi. neyse bir süre sonra geçti kimselere görünmeden ama ben bu yaşta hala niye bu kadar ağlıyorum diye düşününce daha çok ağlayasanız geliyor, o yüzden en iyisi ağlayın, içinizi iyice dökün ve bitsin gitsin…

tavana bakmak: yaş akmaması için yukarı bakıyorsun.
konuşmamak: konuşursan sesin titrer daha çok ağlayasın gelir.
dudak büzüştürmek: burada göz yerine dikkati dudakta topluyorsun. tuhaf hareketler yapılabilir.
bu dediklerim topluluk içinde kendini frenlemek için yapılanlar. en ağırı ise yalnızken rahat rahat ağlayamamak. yatıyorsun, burnun tıkalı mesela ağlarsan eğer nefes alamazsın. en çok bu dokunuyor insana.( burada burnunun tıkalı olduğunu ve nefes almak için ağlamaman gerektiğini içinden tekrarlarsın) bu anlar duygusallığın yerini mantığa bıraktığı önemli anlardır.

bugün için insta ve tv arası mekik dokuyorum. günü böyle tamamlarsam ne âlâ. yoksa yine kendimden utanacağım.