aileden birinin özlü sözleri

büyük babaannemin şu sözünü unutmuyorum. çok gülmüştüm ilk duyduğumda ama sonra üstüne düşününce baya mantıklı gelmişti.
" ilk karı bakır çanak gibidir kızım. yerden yere çalınır. ikincisi porselen tabak gibidir, el üstünde taşınır"
ata sözlerindeki ata benim büyük babaanne galiba ya.

ne güzel demiş dedem…

“ ne kadar az yer, içer, kitap okursan; tiyatroya, dansa, meyhaneye ne kadar az gidersen; ne kadar az düşünür, sever, kuram yaratır, şarkı söyler, resim ve eskrim yaparsan, o kadar fazla sermaye biriktirirsin. hazinen öyle büyür ki ne böcekler ne de toprak onu yok edemez. ne kadar az kendin olursan, o kadar çoğa sahip olursun; kendi hayatını daha az yaşadıkça, yabancılaşmış hayatını uzaklaşmış varlığını o kadar çok yaşarsın.”

turku dinlemeyen adam olamaz.

karadenizliyim ben... buraya yazarsam kafa tatiline çıkmak zorunda kalırım.

(bkz: ben köle issaura tabii)