1.
türkçe'ye ailem robotlara karşı olarak çevrilmiş bir netflix animasyon filmidir.
mitchell ailesi mükemmellikten uzak olan, her ferdinin tuhaflıkları bulunan bir ailedir. ve dünyayı kurtarmak bu aileye kalır.
kesinlikle çok eğlenceli, birçok yerinde kahkaha attığım *, iç ısıtan tatlı mı tatlı bir film. zaman ayırıp izleyin derim, birçok kişinin gerçekten seveceğini ve eğleneceğini düşünüyorum.
mitchell ailesi mükemmellikten uzak olan, her ferdinin tuhaflıkları bulunan bir ailedir. ve dünyayı kurtarmak bu aileye kalır.
kesinlikle çok eğlenceli, birçok yerinde kahkaha attığım *, iç ısıtan tatlı mı tatlı bir film. zaman ayırıp izleyin derim, birçok kişinin gerçekten seveceğini ve eğleneceğini düşünüyorum.
devamını gör...
2.
2021 yapımı netflix animasyon filmidir. kesinlikle eğlenceli ve farklı bir film.
ama uyarayım, üniversite tercih dönemindeyseniz ve ailenizle bu konuda sıkıntılar yaşıyorsanız güldürdüğü sahnelerin hemen ardından duygulanabiliyorsunuz.
ama uyarayım, üniversite tercih dönemindeyseniz ve ailenizle bu konuda sıkıntılar yaşıyorsanız güldürdüğü sahnelerin hemen ardından duygulanabiliyorsunuz.
devamını gör...
3.
bu senenin en güzel animasyonu rütbesindedir benim için. baba kız ilişkileri ve aile ilişkileri çok güzel işlenmişti. sanırım tek şikayetim ana karakter katie’nin lezbiyen olmasının neredeyse üstü kapalı bir şekilde ifade edilmesiydi. yönelimini ailesine söylediği günün kutlaması ile ilgili çok kısa bir bölüm vardı, bi de hoşlanmaya başladığı kız son anlarda o da. verilecekse bi tık daha anlaşılır olabilirdi sadece.
devamını gör...
4.
merhabalar efendim, yine ben ve yine bir film entrysi..
öncelikle animasyon aşığı biri olarak, kaç yaşına gelirsem geleyim bıkmadan usanmadan kendimi bu filmlerin arasında, onları hayran hayran izlerken buluyorum. iki gündür de, hazır tatildeyken kendimi yine bir animasyon filmi ararken buldum.
bu kez, sizlere biraz spoiler içerikli bir entry gönderiyorum, en başından uyarımı yapayım, lütfen kusuruma bakmayın canlar.
bu animasyona başlamadan önce, oldukça umutsuz ve hatta sırf zaman öldürmek için izlediğimi belirtmek isterim. fakat film, içerisinde yer alan gerek görsel efektler ile gerekse konu itibarı ile beni bir hayli içerisine çekti doğrusu.
film, 2021 yapımlı olup, gerçek ailelerin, gerçek bireylerinden esinlenerek oluşturulmuştur.
-dikkat! buradan sonra, yüksek olmasa da bir miktar spoiler içerir.-
ailemiz, toplam 4 üye ve 1 köpekten oluşuyor ve her biri farklı düşünce yapısına, farklı ilgi alanlarına sahip. film de aslında tam olarak burada başlıyor. aile bağları güçlü de görünse aslında ne kadar zayıfmış diyorsunuz.
yeri geliyor ailenizle konuşmayı unutarak onlara vakit dahi ayırmadan günleriniz geçiyor. hani derler ya;
ertelemek yaşamın mayasını kaçırır.
işte tam olarak bu sözü size hatırlatan bir animasyon filmi.
güzel klişelere atıflarda bulunan, içerisinde mizahla karışık ders veren, öğreten ve bunu yaparken biraz da güldüren animasyon filmi.
hatta sizinle aklımda kalan bir repliği paylaşmak isterim.
bu replik ailemizin babası ve bir robot arasında geçmektedir.
+bip bop bip bop
-hey, ne yapıyorsun?
+bip bop bip bop, ben sadece bir robotum.
-seni bilgilendireyim, bu incitici bir klişe.
e tabi bir de, asıl kızımız bir şeyler anlatırken uyku moduna geçen pal adlı uygulamamız.. beni epeyce güldürdü maalesef.
film hakkında yazmak istediğim o kadar çok şey var ki, küçük bir çocuk gibi size heyecanlı heyecanlı anlatmak istiyorum bütün detayları. sonra, spoiler vermeyi ve duymayı sevmeyen ben geliyor aklıma, hemen vaz geçiyorum.
uzunca bir entrynin sonuna gelirken, buraya kadar okuyan herkese sonsuz teşekkürler. son olarak birkaç şey ekleyip toz olacağım buradan, söz!
film genel itibarı ile, benim gözümde bir çocuk filmi olmaktan oldukça uzak.
izlerken, bir çok bakış açısına sahip olduğunuz için çoğu karakter ile empati kurup, onları anlayabiliyorsunuz.
tatlı efektler ve yapılan kelime oyunları şahsım adına güldürdü. kısacası ben filmi izlerken eğledim, umarım sizler de izler ve benim yaşadığım duygulara ev sahipliği yaparsınız!
öncelikle animasyon aşığı biri olarak, kaç yaşına gelirsem geleyim bıkmadan usanmadan kendimi bu filmlerin arasında, onları hayran hayran izlerken buluyorum. iki gündür de, hazır tatildeyken kendimi yine bir animasyon filmi ararken buldum.
bu kez, sizlere biraz spoiler içerikli bir entry gönderiyorum, en başından uyarımı yapayım, lütfen kusuruma bakmayın canlar.
bu animasyona başlamadan önce, oldukça umutsuz ve hatta sırf zaman öldürmek için izlediğimi belirtmek isterim. fakat film, içerisinde yer alan gerek görsel efektler ile gerekse konu itibarı ile beni bir hayli içerisine çekti doğrusu.
film, 2021 yapımlı olup, gerçek ailelerin, gerçek bireylerinden esinlenerek oluşturulmuştur.
-dikkat! buradan sonra, yüksek olmasa da bir miktar spoiler içerir.-
ailemiz, toplam 4 üye ve 1 köpekten oluşuyor ve her biri farklı düşünce yapısına, farklı ilgi alanlarına sahip. film de aslında tam olarak burada başlıyor. aile bağları güçlü de görünse aslında ne kadar zayıfmış diyorsunuz.
yeri geliyor ailenizle konuşmayı unutarak onlara vakit dahi ayırmadan günleriniz geçiyor. hani derler ya;
ertelemek yaşamın mayasını kaçırır.
güzel klişelere atıflarda bulunan, içerisinde mizahla karışık ders veren, öğreten ve bunu yaparken biraz da güldüren animasyon filmi.
hatta sizinle aklımda kalan bir repliği paylaşmak isterim.
bu replik ailemizin babası ve bir robot arasında geçmektedir.
+bip bop bip bop
-hey, ne yapıyorsun?
+bip bop bip bop, ben sadece bir robotum.
-seni bilgilendireyim, bu incitici bir klişe.
e tabi bir de, asıl kızımız bir şeyler anlatırken uyku moduna geçen pal adlı uygulamamız.. beni epeyce güldürdü maalesef.
film hakkında yazmak istediğim o kadar çok şey var ki, küçük bir çocuk gibi size heyecanlı heyecanlı anlatmak istiyorum bütün detayları. sonra, spoiler vermeyi ve duymayı sevmeyen ben geliyor aklıma, hemen vaz geçiyorum.
uzunca bir entrynin sonuna gelirken, buraya kadar okuyan herkese sonsuz teşekkürler. son olarak birkaç şey ekleyip toz olacağım buradan, söz!
film genel itibarı ile, benim gözümde bir çocuk filmi olmaktan oldukça uzak.
izlerken, bir çok bakış açısına sahip olduğunuz için çoğu karakter ile empati kurup, onları anlayabiliyorsunuz.
tatlı efektler ve yapılan kelime oyunları şahsım adına güldürdü. kısacası ben filmi izlerken eğledim, umarım sizler de izler ve benim yaşadığım duygulara ev sahipliği yaparsınız!
devamını gör...
5.
çok sevdiğim animasyonlardan. aile ilişkilerini beğenmiştim; tamamlama ve sevgi.
ve cidden komikti (bunu diyorum çünkü her komedi komik değil.) izlerken sıkmıyor.
diziler yerine bu tarz filmler yayınlansa toplum güzelleşebilir. o yüzden bunlardan izleyin ve izletin. (ben her hafta bizimkilere açardım. "saçma sapan diziler yerine bunları izleyelim. sinirden, stresten, fesatlıktan, karaktersizlikten vs. uzaklaşmak gerekiyor. hem bunlar cidden komik oluyor." derdim. başta annem/babam "asra bunlar çocuklar için sen niye izliyorsun, büyümedin mi daha?" gibisinden laf ediyorlardı. "hem çocuklara hem de cidden büyümüş olanlara hitap ediyor bence. aptalca dizilerden bunaldım. yaşıma o diziler uygun ama içerikleri ve insanı ele alışları çok basit." derdim ve izledikleri dizilerde çoğunda ilerleyecek olayları söylerdim inadına. bir de siz bir hafta sonraki bölümü bekliyorsunuz heyecanla ve ciddi ciddi. senaryolar berbat. işledikleri insan da aynı. bana hitap etmiyor o yüzden kestim ve kestirdim biraz.
sosyal ortamlarda çok ciddi duruyorum ama bunları izlerken yanaklarım acıyor bazen. ciddiliğimin sebebi; seviyesiz ya da gereksiz şaka veya espirilerin dönmesi ve bazen normal geliyor o yüzden en fazla gülümsüyorum. normal sohbetteki hafif şakalaşmayı büyük bir şaka yerine koyup baya gülüyorlar. "buna o kadar gülüyorsa ya şaka yapma anlayışı yok ya da hep şaka bile sayılamayacak şeylere gülmüş vs. geç bu kişiyi." diye içimden geçiriyorum.
iğneleme yapıyorum bariz ama gülüyorum diye hop şaka sanıyor. anlamadıkları şeylere mi gülüyorlar yoksa yükledikleri basit veya olmayan anlamlara mı bazen emin olamıyorum.
anlama, ayırt etme, seviye vs. önemli. yoksa benim komiklik ya da şaka algım mı farklıya kaçıyor bilemiyorum ama gereksiz, çirkin ve boş hiçbir şeye gelemiyorum. o kadar insanın gülmesi bile güldürmüyor. (normalde tebessüm ettirir ama o kadar soğuk geliyor sanırım.)
bu animasyonlar bence bunlara da yarar sağlar. "size animasyon izletmek istiyorum." deyince izlediklerini bırakıyorlar artık. çünkü ailecek keyif veriyor. ve izlerken yorum yapıyorlarsa komiklik katlanıyor. çocuk değiller doğru bebek gibiler çünkü. :) bazen onları izlemek daha eğlenceli. bazen mimiklerine yarılıyorum bazen de yorumlarına. o kadar saf saf yorumlar yapıyorlar ki hayretler içerisinde kalıyorum.
sid' in "hanım hanım bunlar benim yavrularım."repliğinde bir ara ninem "iyi de bunlar ejderha nasıl yavruları oluyor?" hep gerçek anlam ve gerçeklikle bakıyorlar. (:)
kafamın içinde 3-4 dünya var. ama insanlar gerçek dünyayla yetiniyor sadece. bu kadar zenginlik içindeki yoksulluğu yakıştırmıyorum kimseye.
ayrıca 3-4 az ben de fakirim...
ve cidden komikti (bunu diyorum çünkü her komedi komik değil.) izlerken sıkmıyor.
diziler yerine bu tarz filmler yayınlansa toplum güzelleşebilir. o yüzden bunlardan izleyin ve izletin. (ben her hafta bizimkilere açardım. "saçma sapan diziler yerine bunları izleyelim. sinirden, stresten, fesatlıktan, karaktersizlikten vs. uzaklaşmak gerekiyor. hem bunlar cidden komik oluyor." derdim. başta annem/babam "asra bunlar çocuklar için sen niye izliyorsun, büyümedin mi daha?" gibisinden laf ediyorlardı. "hem çocuklara hem de cidden büyümüş olanlara hitap ediyor bence. aptalca dizilerden bunaldım. yaşıma o diziler uygun ama içerikleri ve insanı ele alışları çok basit." derdim ve izledikleri dizilerde çoğunda ilerleyecek olayları söylerdim inadına. bir de siz bir hafta sonraki bölümü bekliyorsunuz heyecanla ve ciddi ciddi. senaryolar berbat. işledikleri insan da aynı. bana hitap etmiyor o yüzden kestim ve kestirdim biraz.
sosyal ortamlarda çok ciddi duruyorum ama bunları izlerken yanaklarım acıyor bazen. ciddiliğimin sebebi; seviyesiz ya da gereksiz şaka veya espirilerin dönmesi ve bazen normal geliyor o yüzden en fazla gülümsüyorum. normal sohbetteki hafif şakalaşmayı büyük bir şaka yerine koyup baya gülüyorlar. "buna o kadar gülüyorsa ya şaka yapma anlayışı yok ya da hep şaka bile sayılamayacak şeylere gülmüş vs. geç bu kişiyi." diye içimden geçiriyorum.
iğneleme yapıyorum bariz ama gülüyorum diye hop şaka sanıyor. anlamadıkları şeylere mi gülüyorlar yoksa yükledikleri basit veya olmayan anlamlara mı bazen emin olamıyorum.
anlama, ayırt etme, seviye vs. önemli. yoksa benim komiklik ya da şaka algım mı farklıya kaçıyor bilemiyorum ama gereksiz, çirkin ve boş hiçbir şeye gelemiyorum. o kadar insanın gülmesi bile güldürmüyor. (normalde tebessüm ettirir ama o kadar soğuk geliyor sanırım.)
bu animasyonlar bence bunlara da yarar sağlar. "size animasyon izletmek istiyorum." deyince izlediklerini bırakıyorlar artık. çünkü ailecek keyif veriyor. ve izlerken yorum yapıyorlarsa komiklik katlanıyor. çocuk değiller doğru bebek gibiler çünkü. :) bazen onları izlemek daha eğlenceli. bazen mimiklerine yarılıyorum bazen de yorumlarına. o kadar saf saf yorumlar yapıyorlar ki hayretler içerisinde kalıyorum.
sid' in "hanım hanım bunlar benim yavrularım."repliğinde bir ara ninem "iyi de bunlar ejderha nasıl yavruları oluyor?" hep gerçek anlam ve gerçeklikle bakıyorlar. (:)
kafamın içinde 3-4 dünya var. ama insanlar gerçek dünyayla yetiniyor sadece. bu kadar zenginlik içindeki yoksulluğu yakıştırmıyorum kimseye.
ayrıca 3-4 az ben de fakirim...
devamını gör...