algılar alışkanlığa düştüğünde akıl ezbere düşer

başkaları ile kendimizi kıyaslamak sonu gelmez bir işkenceye dönüşebilir. çünkü, karşılaştırma mutluluk hırsızıdır
bir kere kendimizi başkalarıyla kıyaslamaya başlayınca onların bizden daha mutlu ya da daha başarılı olduğunu düşünürüz. bu bizi daha da mutsuz eder.
“eğer mutlu olmak istiyorsanız, bu kolay. başkaları kadar mutlu olmak istiyorsanız, bu imkânsız. çünkü biz, başkalarını, olduklarından daha mutlu sanırız” diyor montaigne...
kitaplar ne yapman gerektiğini, insanlar ne yapmaman gerektiğini öğretir....

bir makinada iki kiraz
biri al, biri beyaz
eğer gürcistan'ı seversen
kola hızlıca bas.

umut en büyük kötülüktür çünkü işkenceyi uzatır.
nitşe