ameliyat olurken yaşanan en komik veya en utanç verici olay

doktor ameliyat bittiğinde " sandığımdan çok daha büyükmüş" diyince gururlandım sonra toplar damarı gösterince bir mort olmadım değil. ama eminim onu da kastetti.

genelde anesteziden uyanırken olur.

böbrek ameliyatından çıktıktan sonra ellerimi silah gibi yapıp hemşirelere "dıkşın dıkşın" diye ateş etmişim. baya bi anlatmışlardı.

-ameliyat anısı içerir. -

apandisit ameliyatı oldum.
belimden aşağı uyuşturmuşlardı.
çok üşümüştüm.
doktora durmadan "bitti mi?" deyip durdum.
cerrahın umrunda değil tabii.
sonra anestezi doktoru kolumun en üstüne bi dokundu eliyle, sıcacık.
mükemmeldi.
sonra doktor pansuman yapacak ve çıkış olacak.
"ilginç bir apandis." demişti.
pansumandan sonra o acıdan bir şey soramadım.
1 hafta sonra zımbaları aldırmaya gittim.
"neden öyle dediniz?" diye sordum.
"kaç yıllık cerrahım ilk defa bu kadar büyük ve uzun bir apandis gördüm ve ameliyat ettim. patlayacakmış nerdeyse." dedi.
merakım gitmiş oldu tabii.
evet o gün de gitmeseydim ölebilirdim. zaten 1 gün sadece yattım ve acı bir şekilde.
o kadar kötüydüm ki ailemin de iyiliği tuttu, hastaneye gittik.
belki öğlen gitseydik de pattlayabilirdi. ben de zehirlenip ölebilirdim.
maalesef ölmedim.
evet ölseydim çoğu hissettirilen kötü duyguları yaşamamış olacaktım ama güzel şeyleri de yaşayamayacaktım.
şu da var ki ben kötü durumları daha çok anımsıyorum.
ölseydim de çok bir şey olmazdı diyorum.
zaten böyle bir şey de beklediğim yok.

16 yaşında katarakt ameliyatı oldum. merak edenler için konjenital katarakt. reşit olmadığım için genel anestezi yapıldı. ilk kez ameliyathane gördüm. ortamın sakinliği çok hoşuma gitti. ameliyat sonrasında anesteziden uyanırken “çok güzeldi. ben de doktor olcam.” demiştim. şu anda tıp 2. sınıf öğrencisiyim :).