aniden akla gelen anılar

su içerken bile uzun uzun boşluğa baktıran o an.

keşke iyi anılar olsa. hep en kötü anılarım depreşir.

üzerinde pek düşünülmeden rafa kaldırılmış çokta sevimli olmayan yaşanmışlık.

nedense bir b.ka yaramayanlar gelir .

yaa gelme gelme dediğin halde gelen, geldikten sonra da inanılmaz bir duygu seli yaşatıp yaa ne oluyor ne oluyor? diye sorduran elime hadise.

yine ciğerimiz yanıp kebap oldu...

yarım kalmış mutluluklar.

yapılan hatalar, duyulan pişmanlıklar ve kalp kırıklıkları.

aaa, aklıma ne geldi, rahmetli anneannemin rahmetli köpeği, junior.

junior dakhund türüne mensuptu, anneanneme aşıktı, ondan gelir köpek sevgim.

junior uysal ve tembeldi, çok konuşkandı havlardı.

junior havlardı ama hav-hav-hav-hav diye değil, muhabbet eder gibi, üç lafa bir hav beş lafa bir hır.

junior şüşkoydu, anneannem onu çok beslerdi, yahu, dakhund türü ince uzun olur, bizimki epey tıknazdı.

ilâhi...

junior çok uzun yaşadı ama yaşlandı her canlı gibi, vefat etti bir gün.

ortanca dayım kucaklayıp götürmüş onu, defnetmek için bir tepeliğe.

fotoğrafını bulamadım, nasıl üzüldüm nasıl, on küsur sene yaşadı bizlerle, kalmaz mı bir fotoğrafı?

vardı çok güzel fotoğrafları vardı, silmişiz demek ki, herkes silmiş, kalmamış kimsede.

junior, seni unutmadım ilk köpek arkadaşım.

nişanlının ölmesi diye arattım da benim gibi bir ruh hastası anı sapığı, nostaljik hayvan, hüzünçlü bal böceği olmadığı için kimse açmamış...

gürcan ağabeyim vardı rahmetli. babamın, rahmetli kemal amcasının oğlu. çok erken yaşta vefat etti, benim gibi o da 33 filandı, allah benzetmesin mi derler, benzetsin ne yapayım? ölüm bu, ha bugün ha yarın.

inanılmaz tatlı, zıpır, fena dilbaz, tam tatlı dilli bir insandı. inanılmaz çapkındı, yakışıklı değildi, çook çapkındı ama.
sonra duruldu tabii biraz.

beyin kanaması geçirmiş, bir gece.
o gecenin de akşamı evdeymiş,
hikaye budur ya, hep deriz, hep böyle mi denk gelir?

meyve hiç sevmezmiş, o akşam annesi meyve soyarken, anne demiş bana da ver.
yıldız yenge yıllar sonra anlattı, hiç meyve yemezdi diye, ellerimle soydum verdim, yedi, biz de şaşırdık- dedi.

akşam uyuyor. yataktan düşüyor. beyin kanaması.
öldüğünde ben lise 1'deydim.

o dönem biriyle nişanlanmış, gizli saklı gibi, oradan geldi aklıma, böyle muhlis de bir kızmış, başı da örtülüymüş, gürcan abi ve başı örtülü biri?

babam o kıza çok üzüldü yıllarca, onu görmüş cenazede, çok ağlamış kızcağız.
ben dersteydim, defnettiklerinde.

olur olmaz geriye dönenler deliye dönenler kadar rahat uyumazlar demişti bir deli. (bkz: büyük ev ablukada)