aniden akla gelen anılar

su içerken bile uzun uzun boşluğa baktıran o an.

keşke iyi anılar olsa. hep en kötü anılarım depreşir.

üzerinde pek düşünülmeden rafa kaldırılmış çokta sevimli olmayan yaşanmışlık.

nedense bir b.ka yaramayanlar gelir .

yaa gelme gelme dediğin halde gelen, geldikten sonra da inanılmaz bir duygu seli yaşatıp yaa ne oluyor ne oluyor? diye sorduran elime hadise.

yine ciğerimiz yanıp kebap oldu...

yarım kalmış mutluluklar.

yapılan hatalar, duyulan pişmanlıklar ve kalp kırıklıkları.

aaa, aklıma ne geldi, rahmetli anneannemin rahmetli köpeği, junior.

junior dakhund türüne mensuptu, anneanneme aşıktı, ondan gelir köpek sevgim.

junior uysal ve tembeldi, çok konuşkandı havlardı.

junior havlardı ama hav-hav-hav-hav diye değil, muhabbet eder gibi, üç lafa bir hav beş lafa bir hır.

junior şüşkoydu, anneannem onu çok beslerdi, yahu, dakhund türü ince uzun olur, bizimki epey tıknazdı.

ilâhi...

junior çok uzun yaşadı ama yaşlandı her canlı gibi, vefat etti bir gün.

ortanca dayım kucaklayıp götürmüş onu, defnetmek için bir tepeliğe.

fotoğrafını bulamadım, nasıl üzüldüm nasıl, on küsur sene yaşadı bizlerle, kalmaz mı bir fotoğrafı?

vardı çok güzel fotoğrafları vardı, silmişiz demek ki, herkes silmiş, kalmamış kimsede.

junior, seni unutmadım ilk köpek arkadaşım.