anonim olmayı yanlış anlamak

sözlük ortamlarının ve sosyal medyanın belasıdır anonimliği yanlış anlama konusu. anonim olunca fikir beyan ederken daha rahat olmamızı sağlar fakat biz bunu insanlara hakaret ederek ya da belli düşüncelere saldırmak olarak kullanıyoruz. anonim olmayı yanlış anlamamak çok önemli.

asıl senin anonim

(bkz: sağcıların her zaman mağdur olması)

(bkz: senin anonim)
sanal kimliklerin ardına saklanarak gerçek karakteri de yansıtabilir hiç olmadığı karakteri de.tanınmamak daha özgür hissettirebilir lakin başkasının alanına tarumar etmediğiniz müddetçe. günümüzde anasını belliyorlar anonimlik ayağına. bu nasıl özgürlük lan.

anonim olmak, yazıp paylaşacağımız düşüncelerimize dair değil, kendimize dair özel bilgiler konusunda olmalı zaten.. anonimliği, haksız ve yanlış biçimde başkalarına sataşma, hakarete bir paravan sanmak ve öyle sanmak, psikiyatrik bir durum belirtisidir.
kaldı ki, bilişim teknolojisinin vardığı boyut açısından bu, mümkün de değildir. (cehaleti nedeniyle o bilmiyor, öyle sanıyordur o başka.)

çoğu kişinin sahip olduğu yaklaşımdır. pek çok sözlükte yazdım, hepsinde de yazma amacım fikirlerimin gelişimini görmek, yıllar sonra dönüp okuyabileceğim bir şeyler bırakmak ve yazarken henüz oturmamış fikirlerimi tespit edip, üzerine düşünebilmekti. kuralların olmadığı, insanların birbirine ana bacı sövdüğü ortamlarda da bulundum, genelde bana gelen eleştiriler, çok kasıntı olduğum ve anonimliğimin tadını çıkarmadığım yönündeydi. anonim olmak, ortalığı yakıp yıkmak, insanlara durup dururken küfür etmek ya da herhangi bir tartışmada, sırf haklı çıkabilmek için, tartışılan şeye odaklanmak yerine, karşıdaki kişiyi aşağılayarak üste çıkmaya çalışmak demek değildir. ben anonimken bile, normalde yaptığımda utandığım şeyleri yapmak istemem, çünkü benim yapmama motivasyonum, kendime olan saygımdan geliyor. anonim olduğunda istediği her şeyi, istediği gibi yapabilen birisi, öncesinde bunları yapmamasındaki tek sebebin, başka insanlar tarafından dışlanacağı korkusudur. oysa benim gibi insanlarda durum, hiç kimse bilmiyor olsa bile ben biliyorum etkisidir. buna öz saygı denir. gece kafamı yastığa koyduğumda, haksız olduğum halde bir konuda haklı çıkabilmek için çamura yattığımı kendim bileceğim, bundan büyük bir sorun olabilir mi?

anonim olmayı yanlış anlayan bir başka topllulukta; yılda bir mahlas değiştirenlerdir

sen zaten bir isim seçip bununla tanımlanmışken birden ben isim değitiriyorum dediğinde senin için 'zihinsel imaj kurmuş' herkesi boşa düşürüyor ve haksız bir duruma giriyorsun

insan beyni boşluk kabul etmez, buna 'zigenick fenomeni' diyorlar. sen bu nöron topluluğuna zarar verme hakkını kendinde görmemelisin, haksızsın, şımarıksın, kibirli bir bencillik içindesin

anonim olmayı çok yanlış anlamışsın

kimisinin 4 yaş çocuğu gibi pervasız olmak olarak yorumladığı yanlış anlama.
güzel ahlak ya da etik olmak sizi kimse görmediğinde de birileri görüyormuş gibi hareket etmektir. kaç yaşındaysan her yerde o yaşta olmak o yaşın gereği gibi davranmaktır.

sözlük yazarıyım ben, bla bla ne istersem yazarım, bla bla bla ben de bunları (bkz: ilkokul öncesi çocuğu pervasız davranışları) olarak görüyorum.