ansızın gelen herkesten nefret etme psikolojisi

durup dururken hayatımdaki insanların sevmediğim yönlerini düşünerek hem kendime eziyet ediyorum hem de giderek daha fazla kişiden nefret ediyorum .ne bu şizofreni belirtisi mi!!! ;((

herkesten nefret etmek değil de galiba insan yorulduğunu farkettiğinde kenara kıyıya çekilmek istiyor ve insanlardan bir adım kendini geriye çektiğinde nefret olarak görülüyor

ansizin gelmiyo ya hic gitmiyolar ki

misantropi, yani insan sevmemeyle alakalı bir durumdur.

nefretim öldürmek yakmak yıkmak değil, yalnız kalmayı istemek. çevremdeki gerçek ya da sanal kalabalıktan, bunun getirdiği sorunlardan nefret ediyorum çoğu zaman.

hani biri "selam ne haber?" deyip gelse, *iktir git be kardeşim diyecek raddeye gelmiş olmak, başlıktaki psikolojiden çıkarmıyor günlerce insanı.

insanların iki yüzlülüklerini, çiğliklerini, menfaat düşkünlüklerini gördükçe, magmaya kadar inip kaçmak ve saklanmak istiyor insan.