türkiye'de yaşamaktan nefret etme sebepleri

-her gün katlanarak artan cinsel tacizler
-diktatör rejimi ve inanılmaz boyutlardaki yolsuzlukların göstere göstere yapılması
-hemen hemen herkeste görülen aşırı materyalist kültür, muazzam boyutlardaki mal mülk hırsı
-büyük şehirlerin yaşanılmaz hale gelmesi
-insanları haftada 6 gün çalıştıran, beş kuruş vermeden saatlerce fazla mesai yaptıran sömürgen patronlar
-her yerde torpil gerekmesi, torpilsiz hiç bir şey yapılamaması
-çocuk tecavüzcüleri ve katilleri

(bkz: kul hakkı yemek)

akıl , bilim ve sanattan bu kadar uzak olunması.

iş güvenliği uzmanı olmak için sınava girmeden önce kursa gitme zorunluluğununuzun bulunması. devlet zorla özel sektörü beslemek için sizin bu kurslara gitmenizi şart koşuyor. kime şart koşuyor? işi olmayan, para kazanmaya çalışan insana şart koşuyor. para kazanmaya çalışan insandan özel sektöre para kazandırmaya çalışıyor. özel sektörün bu parayı kazanması için tek yapması gereken sınıf açmak, daha iyi olma gibi bir şartları yok, çünkü devlet bunlara gelecek müşteriyi garanti ediyor. bu resmen sosyalist kapitalizm gibi bir şey. zengine kazanacağı parayı garanti eden bir sistem.

şöyle düşünün, iş güvenliği uzmanı olmak için bir serifikanız gerekiyor, bu sertifikayı alabilmeniz içinse sınavı kazanmanız gerekiyor. ki buraya kadar her şey normal. bu işi yapabilmek için gereken özelliklerinizin olup olmadığını en iyi böyle kontrol edebilirsiniz. ideal ülkede böyle bir sistem nasıl olurdu? sınav üst düzeyde bilgi gerektirirdi, insanlar da bunun gerekliliğini kendilerinin halledemeyeceğini düşünüp kursuna gitme ihtiyacı duyardı. talebi gören özel sektör ise bu talebi karşılamak için kurs açar parasını böyle kazanırdı. daha çok öğrenci kazanmak için daha da gelişim sağlardı. bu işi kurssuz halledebileceğini düşünen insanlara da kurs şart koşulmazdı, bu konuda özgürlük sağlanırdı. zaten işi bilip bilmediğini ölçecek olan sınav değil midir? sınavın amacı bu değil midir? ama bu ülkede ne oluyor? parası zaten çok olan özel sektöre çaba harcamadan para kazanabilmeleri için zaten işi ve parası olmayan insanların parası alınmaya çalışılıyor. sana kursa gitmek gibi bir zorunluluk önüne konuluyor. özel sektörün müşterisi devlet eliyle garanti ediliyor. işte bu yüzden özel sektör geliişmiyor, işte bu yüzden bu ülkede yaşamaktan nefret ediyoruz.

internet sansürü ve internetteki faaliyetleri fişlemek adına tüm trafiği kontrol ve kayıt altına alan ara sunucular ve dns yönlendirmeleri yüzünden google dahil bütün sitelere yer yer erişememek. ilk 2-3 denemede açamadığınız sayfayı biraz ısrarcı olup 3. ya da 4. yenilemede açabiliyorsunuz.

ayrıca özellikle banka sitelerinde başıma gelen, gitmek istediğim adresin sonuna ?bidsfkdsljlakdj tarzı birşey eklenmiş haline yönlendirip ordan tekrar asıl adrese yönlendirme durumu var, bu da fişlemek için yapılan bir uygulama kanımca.

(bkz: mahalle baskısı)

taş olduğu yerde ağırdır, elbette sevmediğimiz hoşumuza gitmeyen olaylar var hükümetten dolayı, şahıslardan dolayı ama vatan bizim memleket bizim memleketimiz arkadaşlar. kirliyse hepimizin bir payı, güzelse yine hepimizin bir payı var.

- benzinin 7 lira olması
- ötv denen saçmalık
- trafikte motosiklet kullanırken dolmuş ve servis şoförlerinizin şeridinize sürekli tecavüz etmesi, sizi ve canınızı yok sayması
- din denen şeyin her türlü suistimal edilmesi ve çirkinleştirilmiş olması.

toplumsal sebepleri bir yana bırakıp sadece bireysel tek bir sebep söyleyeyim. sağlam bir özgeçmişe sahip olduğu halde 27 yaşının sonuna gelmiş bir vatandaş olarak hala ekonomik özgürlüğüne kavuşamamak.

adaletsizlik.

gerçekten hangi birini saysam diye düşündüm. artık nereden tutsak bir şey elimizde kalıyor. eğitim, sağlık, siyaset, ekonomi... bu devran elbet bir gün döner mi, mutlaka döner ama döndüğünde bırakılan bu enkazın altından nasıl kalkılır bilmiyorum.

ülkenin doğusu batısı eşitsizlikle dolu bu yeterince iyi bir sebep.

bu coğrafyanın insanı.
islamcısından sekülerine, osmanlıcısından atatürkçüsüne, türkünden kürtüne, ateistinden dincisine, alevisinden sünnisine kadar fark etmeksizin ortak bir protip.
önemli olan hangi görüşe sahip olduğu değildir.

kendi fikri dışındakine saygı göstermeye tenezzül etmez, inandığı ve savunduğu şeyi kendine neredeyse tanrı bellemiştir. eleştirilmez, sorgulanmaz ve kutsaldır.

linç kültürü yaygındır, demokrasiden ve insan haklarından bihaberdir. "oh olsun" kafasında yaşadığı için hak-hukuk gibi kavramlara uzaktır. onun gözünde cahil olmanız birkaç kelimenize bakar, işin gerçeği en akıllısı odur.

bu prototip değişmedikçe ne ülke değişir, ne sistem ne de düzen. nasılsanız öyle yönetilirsiniz, iğneyi de çuvaldızı da herkes kendine batırmalıdır.

sayardım da hapise girmekten korkuyorum aslında bu bile nefret etmek için yeterli bir sebep yazacaklarım yüzünden hapse girebileceğimi düşünüyorum çünkü bunu dayatmışlar bize beyin refleks olarak korkuyu yerine getiriyor .

(bkz: serra yılmaz) türkiye'de yaşamaktan nefret ediyordu kendisi italya'ya gitti hatta bir programda "türk olmak benim seçimim değil" gibisinden bir söz söylemişti.
çok nefret eden için cumhurbaşkanı' da beğenmeyen gidebilir demişti.

zorluk. aklınıza ne geliyorsa o şeye erişim diğer ülkelere göre daha zordur mesela.

işin avrupa'sı falan da kalmadı, tanzanya'daki adam paypal hesabı açabiliyor, benimkinden daha hızlı internet kullanabiliyor mesela.

bir ürüne 3 katı vergi ödemek

(bkz: anadolu insanı)
(bkz: türk insani)

diktatör rejim
tecavüze sessiz kalmak-o saatte orada ne işi vardı demek yerine bunu yapmanız bizi daha mutlu eder-
özgür hissetmemek
gelecek kaygısı
üst üste gelen vergiler
adaletsizlik

-paypal yok.
-paramızın değeri yok.
-arge sektörü yok.
-her sektörde yolsuzluk almış başını gidiyor. (bkz: itütmdk) (bkz: trt müzisyenleri) (alanımdan örnekler sadece)
-belediyecilik zihniyeti idealden uzak.
-sınıf farkları inanılmaz hissediliyor.
-göç yüzünden kültürel çoğu şeyimiz siliniyor. bu durum en çok da büyük şehirlerde hissediliyor.
-geleceğin belirsiz.
-her on yılda bir ordu yönetimi deviriyor.
-siyasi çalkantılar coğrafyanın kaçınılmazı.