düğünlerden nefret etme sebepleri

sevişmek isteyenlerin bunu açık açık ilan etmesi. bundan bize ne olması.

akraba aile tanıdığı düğünü olunca böyle kendimi sandalyenin bir parçası gibi hissediyorum. neden buradayım ben napıyorum yemek bitti daha ne yapabilirim?

düğundeki veletleri gormek beni çok yoruyor
evet veletlerinizi pistten alalım.

herkes kalkıp oynamalıymış gibi davranılması. ben sevmiyorum arkadaş. kendi düğünümde bile zorla kalktım. beni bi salın.

yanına oturanla veya yanına oturduğunla sohbet etmek zorunda hissetmek. bazen aval aval bakışılır ama o kilidi kıracak açılış bulunamaz. çünkü yıllar sonra karşılaşmışsınız ve ortak noktanız yoktur. sohbete giriş için de buluna buluna "eeeee, annen baban nasıl?" cümlesi telafuz edilir.

herkesin beni izledigine dair kapıldığım anlamsız düşünce.
(bkz: ay ben gülerim)

fakirlikten, bir volkan gibi için için depreşip de bir türlü paylaşamayan ortadoğu görgüsüzlüğünün, patlama fırsatı bulduğu yegane törenler olması sebebi iledir.

öyle ki düğün geleneğinin, düğün evlenmek içindirden çıkıp, düğün düğün içindire kaymasına neden olmuştur bu görgüsüzlük.

(bkz: damat olmak)

(bkz: akraba-i taallukat)

düğün yapmadan evlenmiş sayılmamak.
yahu ben evlenmesem de istediğim insanla beraber yaşarım. size ne bundan? resmi nikâh birlikteliği resmiyete dökmüyor mu kardeşim? döküyor ama bizim toplumumuzda sanki resmi nikahın hükmü yok gibi davranılıyor. nikâhlı çiftler bile düğün yapmadan beraber yaşayamıyor. el alem ne der? el alemin köküne kibrit suyu.

(bkz: düğünlerde müzik grubunun hep aynı olması)

herkesin düğünde görmüşken üzerine vazife olmayan her şeyi sorması

cogunlugun zorunda hissedip geldigi icin surat asıp oturmasıdır. yemekler gelse, yesek de gitsek modunda oluyo herkes. sırf asık surat görmemek icin bile gidilmez dügünlere, insanın yasam enerjisi sömürülüyor.
bi de kameralar, habersiz fotograf ceken fotografcılar cok sinir bozucu. bir dügünde arkamı döndügüm anda fotoğrafımı çekmişlerdi. * bu da kötü bir anımdır.

çeyrek olmuş 780 nasıl sevelim.

oynamayanın sandalyesi g*tüne girsin anonsları,
(bkz: dansa davet)
patlayan flaşlar,
kuru gürültü,
ve her halükarda kimsenin düğünden memnun olmaması üstüne bir de bir ton dedikodu malzemesi edinmesi.
iyisi mi arkadaşlarınızla partileyin. akrabalı düğün ızdarıp sıçtırıyor herkese.

nefret demeyelim de yok olsun istiyorum. hazır pandemide de alıştık düğünsüz? hadi yine çok isteniyorsa küçük bir kutlama olabilir. ama bu düğün bahsini kapatalım rica ediyorum.

amacı da kalmadı ki artık. sosyal medyayı o kadar aktif kullanıyoruz ki bırakın evlendiğimizi herkesin öğrenmesini, azıcık gönderme yapayım diye paylaşılan şarkıyla aşık olduğumuzu bile öğrenebiliyor herkes. bak işte sevgili uzaktan akraba, bu aşkın düğün şarkısı niyetine dinle. hem de düğün salonu kalabalığı yerine evine kadar getirdik bu hizmeti!

bir de gelinlik mevzusu var. o kadar ağır bir kıyafeti, üstelik rengine bile karar veremediğim bir kıyafeti neden saatlerce taşımak zorundayım? bana beyazın yakıştığını kim söyledi size kardeşim?

ortamdaki iq seviyesinin çok düşük olması ve entelektüel bireylerin olmamasından ötürüdür. kocaman adamlar ve kadınlar çocuklar gibi oynuyor bu iç açıcı bir görüntü değil. yani abi senin oğlun, kızın evleniyorsa ben ne yapayım sanki akşam aynı yatakta uyuyacaz.

millete eğlence imkanı tanımak. gelin ve damattan fazla eğlenenleri var .

millet ailesinin rızasıyla seks yapabilsin diye niye ben küçük altın asıyorum kardeşim.

4'te 3'ü takı töreni olan organizasyon için milletin oscar törenine katılır gibi giyinmesi.