anti-entelektüalizm

çağımızın önemli sorunlarından biridir.

eee popülizm bu.

(bkz: dava insanları), (bkz: ak gençlik) büyük emekler vererek bayrağı ellerinde taşıyorlar.

larousse sözlüğünde "aklın üstünlüğünü ve bilimin değerini tanımayı reddetme" olarak tanımlanmış. neden yeryüzünde böyle bir şey var anlayamıyorum, saçma sapan.

sahsimin savundugu kavram. evet.

bu konudaki en iyi tespiti isaac asimov üstat yapmıştır. gerçi bu tespiti sadece abd için yapmış ama orasıyla sınırlı değil bu...

valla bu saatte tercüme etmekle uğraşamam ki yarın erken kalkmam gerekiyor zaten. normalde başlık ingilizce içerikler için değilse türkçeye çeviririm her zaman. lütfen bu seferlik mazur görünüz.

ekleme: bunu facebook'ta 2014'te paylaşmışım (aratıp rastladım) ve şöyle bir not düşmüşüm:

"anti-entelektualizm cidden de politik hayatta surekli donen bir vida gibi ilerliyor ve gercekten de demokrasinin 'benim cahilligim senin bilgin kadar degerlidir' seklinde algilanmasi veya kullanilmasi git gide abariyor."

o ara ingilizce klavye kullanıyormuşum demek ki...

bu yaklaşımın temelinde, bilginin karmaşıklığı karşısında duyulan korku yatar. insan, anlamadığı şeyden uzaklaşır; uzaklaştıkça da onu değersizleştirir. anti-entelektüalizm, bu değersizleştirmeyi bir savunma mekanizmasına dönüştürür: "anlamıyorsam, gereksizdir."

ancak asıl tehlike, anti-entelektüalizmin sadece bireyleri değil, toplumları da etkisi altına almasıdır. bilgiye duyulan güvensizlik arttıkça, kararlar duygularla, önyargılarla alınır. tartışmalar yerini sloganlara, eleştiri yerini dogmalara bırakır.

sonuç? bilginin küçümsendiği yerde, cehalet büyür. anti-entelektüalizm, yalnızca bilginin değil, geleceğin de düşmanıdır.