arap baharı

bu halk hareketi tam 10 yıl önce tunus'ta seyyar satıcı muhammed buazizi'nin yerel polisten gördüğü aşağılayıcı muameleyi protesto etmek için belediye binası önünde kendisini yakmasıyla başladı.

ondan sonra libyaya mısıra ve orta doğuya sıçramıştır.

ülkelere göre arap baharının kronolojisi :

tunus

17 aralık 2010: genç bir sokak satıcısı olan muhammed bouazizi, mallarına polis tarafından el konulmasını protesto etmek için sidi bouzid'de kendini yaktı. bir protesto dalgasının başlangıcı.

11 ocak 2011: çatışmalar tunus'a ulaştı.

14 ocak: 1987'den beri iktidarda olan başkan ben ali'nin suudi arabistan'a uçuşu.

17 ocak: giden ekibin kilit pozisyonları elinde tuttuğu yeni ulusal birlik hükümeti.

24 ocak: ordu "devrimin garantörüdür". protestocular hükümetin istifasını talep ediyor.

26 ocak: ben ali ve karısı hakkında uluslararası tutuklama emri.

7 mart: ben ali’nin eski bakanı olmayan yeni geçici hükümet geldi.

mısır

25 ocak 2011: kahire'deki tahrir meydanı'nda ilk gösteri. rejimin düşüşü göz önüne alındığında mısırlıların birkaç haftalık seferberliklerinin başlangıcı.

11 şubat: 1981'den beri iktidarda olan cumhurbaşkanı hüsnü mübarek iktidardan ayrılır.

19 mart: mısır anayasası referandumu, önerilen değişiklikler lehine% 77 oyla (cumhurbaşkanlığı görev süresinin ve sayısının sınırlandırılması, seçim adaylığı koşullarının hafifletilmesi).

3 ağustos: hüsnü mübarek davasının açılması süratle ertelendi ve 15 ağustos'a ertelendi. eski mısır cumhurbaşkanı, 800'den fazla göstericiyi öldürmek ve kamu fonlarını zimmete geçirmekle suçlanıyor.

15 ağustos: mübarek davasının yeni duruşması ertelendi, ardından 5 eylül'e ertelendi.

suriye

15 mart 2011: facebook'ta başlatılan itirazın ardından şam'da miting.

21 nisan: olağanüstü hal kaldırıldı. ertesi gün 80'den fazla protestocu öldürüldü.

25 nisan: ordu deraa'ya girdi. en az 25 kişi öldürüldü.

13 haziran: ülkenin ikinci şehri halep protestolarla kazanıldı.

8 temmuz: fransız ve amerikan büyükelçileri göstericilere desteklerini göstermek için hama'ya gitti.

31 temmuz: suriye ordusu hama'ya girdi. insan hakları örgütlerine göre, birkaç gün içinde ölü sayısı en az 90.

3 ağustos: bm güvenlik konseyi "genel insan hakları ihlallerini" kınadı.

14 ağustos: suriye ordusu, ülkenin kuzeybatısındaki lazkiye'de eşi görülmemiş bir deniz harekatı başlatarak yaklaşık 30 kişinin ölümüne yol açtı.

24 ağustos: bm, insan hakları ihlallerine ilişkin uluslararası bir soruşturma komisyonunun açılması çağrısında bulunan bir kararı oyladı.

cezayir

ocak 2011'in başlangıcı: yüksek yaşam maliyeti ve işsizliğe karşı 5 gün süren ayaklanmalarda 5 kişi öldü ve 800'den fazla kişi yaralandı.

14-30 ocak: 2 ölüm ve 7 teşebbüs.

19 şubat: değişim ve demokrasi için ulusal koordinasyon (cncd) tarafından düzenlenen mart yasaklandı. bir toplantıya dönüşüyor.

24 şubat: 1993'ten beri yürürlükte olan olağanüstü halin kaldırılması.

7 mart: jandarmaya takviye yapmakla görevli komünal muhafızlar daha iyi çalışma koşulları talep etmek için toplandı.

15 nisan: 1999'dan beri iktidarda olan cumhurbaşkanı abdelaziz buteklika, siyasi reformlar için istişarelerin yapılmasını emreder. bu istişareler çok sayıda muhalefet partisinin katılımı olmadan 21 mayıs'ta başlıyor.

libya

15 şubat: bingazi'de isyan çıktı.

17 şubat: albay kaddafi'nin 1969'dan beri iktidardan ayrılmasını talep eden "öfke günü" gösterileri. şiddetli polis baskısına karşı çıkıyorlar.

26 şubat: bir silah ambargosu, bir seyahat yasağı ve kaddafi klanının mal varlığının dondurulması ve “insanlığa karşı suçlar” nedeniyle uluslararası ceza mahkemesine sevk edilmesini isteyen bm kararı.

27 şubat: muhalifler bingazi'de ulusal geçiş konseyi kurdu.

2 mart: kaddafi güçlerinin ülkenin doğusundaki karşı taarruzunun başlangıcı.

17 mart: sivil nüfusu korumak için güç kullanımına izin veren ve uçuşa yasak bölge oluşturan 1973 sayılı bm kararı.

19 mart: kaddafi güçlerine koalisyon hava saldırıları başladı.

27 mart: nato, ülkedeki askeri operasyonların komutasını resmen devraldı.

27 haziran: uluslararası ceza mahkemesi, muammer kaddafi, oğlu seif el-islam kaddafi ve istihbarat teşkilatı başkanı abdullah al-senoussi'ye karşı insanlığa karşı işlenen suçlar için tutuklama emri çıkardı.

15 ağustos: isyancılar, "belirleyici bir aşamaya" girdiklerini ve libya başkentinin yaklaşık kırk kilometre batısındaki zaouiah'ın "çoğunu" ve ayrıca gariane ve sourmane kasabalarını kontrol ettiklerini iddia ediyorlar.

21 ağustos: isyancılar başkent trablus'a girdi. 22 pazartesi kaddafi'nin ikametgahını çevreliyorlar. ulusal geçiş konseyi, muammer kaddafi'nin oğlu saif al-ıslam'ı ele geçirdi.

23 ağustos: kaddafi'nin karargahı isyancıların eline geçti. kaddafi bir sesli mesajda kendisini "taktik nedenlerle" terk ettiğini iddia ediyor.

fas

20 şubat 2011: rabat, kazablanka, marakeş de dahil olmak üzere ülkenin çeşitli şehirlerinde binlerce faslı gösteriler… daha geniş yetkilere ve siyasi reformlara sahip bir hükümet talep ediyorlar.

9 mart: kral vı.muhammed anayasa reformunu açıkladı. "20 şubat hareketi" önümüzdeki haftalarda daha fazla eşitlik, sosyal adalet ve yolsuzlukla etkili bir mücadele çağrısında bulunarak gösterilerine devam etti.

17 haziran: kral muhammed vı, anayasa reform projesini sunar. "20 şubat hareketinin" aktivistleri bu projeden memnun olmadıklarını ve daha derin siyasi reformlar talep ettiklerini söylüyor: kraliyet ayrıcalıklarında daha keskin düşüş, daha fazla güçler ayrılığı ...

1 temmuz: yeni fas anayasası için referandum,% 98'den fazlası lehine oy aldı.

3 temmuz : anayasa referandumunun ardından daha fazla siyasi reform talep eden 20 şubat hareketi'nin çağrısı üzerine ülkenin çeşitli şehirlerinde yeni gösteri dalgası.

16 ağustos: içişleri bakanı taïeb cherkaoui, 25 kasım'da erken yasama seçimlerinin yapılacağını duyurdu.

yemen

27 ocak 2011: yemen başkenti sanaa'da ilk seferberlik. protestocular, yemen devlet başkanı ali abdullah salih'in 1978'den beri iktidardan ayrılmasını talep ediyor.

5 mart: başkan salih muhalefetin dilediği gibi yıl sonuna kadar görevinden ayrılmayı reddediyor. görev süresi sona erene kadar 2013 yılına kadar iktidarda kalacağını söylüyor.

18 mart: hükümete karşı düzenlenen eylemlerde birkaç düzine insan öldürüldü.

30 nisan: başkan salih, ilke olarak birkaç gün önce onay vermesine rağmen, körfez monarşileri tarafından önerilen ve istifasını sağlayan bir çıkış planını imzalamayı reddetti.

3 haziran: başkan salih, sanaa'da top ateşinde yaralandı. tedavi için suudi arabistan'a nakledildi.

7 temmuz: başkan salih, suudi arabistan'daki hastaneye kaldırıldığından beri televizyonda ilk kez görüntülendi. istifasından veya yemen'e olası bir dönüşünden bahsetmiyor.

16 temmuz: muhalefet, bir başkanlık geçiş konseyi oluşturulacağını duyurdu.

16 ağustos: başkan salih, yemen'e döneceğini duyurdu.

bahreyn

14 şubat 2011: binlerce protestocu, siyasi ve sosyal değişim talep etmek için bahreyn'in başkenti manama'daki pearl square'de toplandı. güvenlik güçleri bu seferberlikleri bastırıyor.

14 mart: körfez işbirliği konseyi (gcc) müşterek kuvvetinden suudi askerleri bahreyn'e girdi. bahreyn muhalefeti "yabancı işgali" kınadı.

15 mart: bahreyn kralı, hükümet karşıtı protestoların ortasında üç ay süreyle olağanüstü hal ilan etti.

8 mayıs: birkaç muhalefet aktivisti için istisnai bir duruşma açılıyor.

1 haziran: olağanüstü hal kaldırıldı. ayaklanmanın bastırılması sırasında işlenen suistimalleri araştırmak üzere bir "ulusal diyalog" ilanı ve bağımsız bir komisyon kurulması.

2 temmuz: bahreyn'de "ulusal diyalog" un resmi açılışı. muhalefet grubu el wefaq, isteksizliğine rağmen siyasi reform sürecini yeniden başlatma amaçlı bu tartışmalara katılmayı kabul ediyor.

7 ağustos: muhalefetteki el wefaq partisinden iki eski şii milletvekilinin serbest bırakılması. başlangıçta istisnai bir mahkeme tarafından yargılanmaları gerektiğinden, nihayetinde bir hukuk mahkemesi tarafından yargılandılar.

amerika başta olmak üzere avrupa ve nato birliği gibi batılı güçlerin rüzgar estirdiği bahardır.

küçükken festival sandığım ,gerçeği öğrenince üzüldüğüm olaylar silsilesi.

bu aptal ayaklanmaya bel bağlayanlar şimdi evlerinde ışıd posterleri asıyordur herhalde. bir ara dsipliler suriye devrimi yolda , bitti, bitecek gibi malum adamcılık yapıyorlardı (o isim yasak ) şimdi elinde bomboş ve harabe edilmiş bir ülke kaldı.

(bkz: suriye)
(bkz: ırak)
(bkz: yemen)
(bkz: sudan)
(bkz: libya)
biraz damısır

bahardan ziyade kara kış olmuştur ya neyse...

(bkz: 28 mayıs 2013 taksim gezi parkı direnişi)

türkiye bir arap memleketi olmadığından burada gerçekleşmeyecek olandır.

böyle başlıklara bilgi içerikli yazılar giren arkadaşlara saygım çok büyük. varolsunlar.

2010 yılında tunus'ta başlayan olaylar sonrasında arap halklarının demokrasi, özgürlük ve insan hakları taleplerinden ortaya çıkan toplumsal, siyasi-silahlı iç karışıklıklar,protestolar, mitingler, gösteriler bütününe verilen addır. halklar, özgürlük mücadelesi adı altında birçok arap liderini veya diktatörünü! resmen devirmiştir. arap bahar'ından yalnızca arap ülkeleri değil arap ülkeleriyle siyasi ve ekonomik ilişkileri olan tüm dünya ülkeleri etkilenmişti hatta yirmiden fazla arap olmayan ülkelerde arap baharının etkisinde kalınarak büyük çaplı protestolar gerçekleştirildi.meksika,rusya,ispanya,türkiye ve yunanistan gibi ülkelerde gerçekleşen bu büyük protestoların neredeyse tamamı bir sonuca ulaşmasa da ayaklanmaların verdiği zarar ve özgürlükçü halkların gücü siyasi ve toplumsal olarak hissedilmişti.

2 üst tanımda bulunan ülkemiz arap ülkesi olmadığı için türkiye'de gerçekleşmeyecek olaydır düşüncesi tamamen safsata olmakla beraber, ülkemizde yaşanan gezi olayları arap bahar'ının tüm dünya ülkeleri üzerinde yaşanan etkilerinden sadece birisiydi.

yaşanan olayların sonucunda arap ülkelerinde ki bir çok lider ve kabine değişmiş, yaşanan olaylarda günümüze kadar 500.000 kişiden fazla insan hayatını kaybetmiştir. suriye'de halen sürmekte olan iç karışık,arap bahar'ının etkisinde ortaya çıkmıştır.

(bkz: arap kışı) her ne kadar demokrasi, özgürlük, insan hakları gibi talepleri dile getirse de yalnızca diktatörleri devirmekle (?) son bulmuş yerine başka, abd destekli, diktatörleri getirerek misyonunu tamamlamış halk ayaklanmasıdır.
ayaklanmalar esnasında kadın protestocuların sayısı neredeyse erkeklerin sayısına eşdeğerken, ayaklanmalar sonrasında yapılan seçimlerde kadın siyasetçilerin oturduğu koltuk sayısı gülünçtür. bu konuda mısır örneğine bakacak olursak, 2010 yılında meclisteki kadın siyasetçi sayısı 64'ken ayaklanmalar sonrasında yapılan seçimlerde bu sayı 9'a düşmüştür.

bu kepazeliğe alkış tutan dangalaklar eserleriyle gurur duysunlar. hala hem türkiye hem ortadoğu coğrafyası acısını çekiyor kaç yıldır. demokrasi adı altında getirilmek istenen de ihvan kafasıydı. alın üstüne oturun demokrasinizin.

yaşadık gördük.. arabın baharının da arabın diğer vasıflarından fazla bir farkı olmadığını gördük efenim. ne şamın şekerii ne arabın baharı demeyi düşünüyoruz..

yeni durağı bu haliyle türkiyedir, haydi hayırlı olsun