1.
benim için gelmiş geçmiş en iyi oyunlar listesindedir.eğer age of empires gibi hikayesiz strateji tarzı oyunları esgeçersek benim en iyi hikayeli oyunlar listemin ilk sırasında mafia 1 ikinci sırasında assassin's creed 2 üçüncü sırasındada mafia 2 ya da assassin's creed brotherhood vardır.zaten assassin's creed serisi revaluation'dan sonra bozduğu için bir daha hiç eski tadı vermemiştir.ama bu oyun muhteşemdir.italyanın sokaklarında gezersiniz ,leonardo da vinciyle sohbet edersiniz, adeta bir film gibidir.babanızın ve kardeşlerinizin ölümünü görür ezio reis ile birlikte borgialara karşı diş bilersiniz.bilgisayar oyunlaırnın nasıl sanat eseri olabileceğini gösteren oyundur.ayrıca teknik anlamda bakarsakta grafikleri hala günümüz oyunlarıyla kıyaslanabilirdir bence.oyunun boyutu çok büyük olmamasına rağmen grafiklerinin nasıl bu kadar iyi olabildiği konusuda merakımı celbeder.kısaca nostaljik anılar yaşatan güzel oyundur,severiz.
devamını gör...
2.
assasins creed serisine dair en sevdiğim oyundur, benimle birlikte birçok assasins creed serisi severlerin de bu düşüncede olduğunu düşünüyorum. 2. oyunun havası ve atmosferi gerçekten çok hoştu. evet grafik olarak günümüze göre elbette eksik kalacaktır fakat, bir oyundan dönemine göre tat almanın grafikle eş değer olduğunu düşünmüyorum, özellikle de bundan yaklaşık 11-12 yıl önce durum böyleydi. böyle dediğime de bakmayın hani grafikleri kötü olduğu anlaşılmasın, gerçekçilik anlamında elbette ki şimdiki oyunlardaki gibi değil durum.
ancak oyundaki o italya'nın çeşitli şehirlerinde çatılarda gezinti yapmak, yer yer şehirler arasına ata binerek adeta o havayı solumak bence mükemmel histi. şahsen bana italya ülkesine dair bir kere de olsa bir gitme arzusu uyandıran oyundur assasins creed 2. bunlar dışında bakacak olursak, hikaye olarak da çok iyiydi, spoiler vermeksizin düz şekilde yorum yapacak olursam, ezio audiotore da firenze(ismini uzun uzadıya yazmak mükemmel oluyor) karakterinin gençliği, bir şekilde adalet arayışı, bu arayış sırasındaki yaşadığı zorluklar, yeni insanlar vs ile bu oyun hem sizi karaktere yakınlaştırıyor, hem de hikayesi ile sizi içine içine çekiyor.
gerçek anlamda da bir şekilde hayat böyledir bana göre, adalet arayışı olarak da düşünmeyin bunu, hayatın zorlukları, hayatı yaşarken karşılaştığımız yeni insanlar, hep gayet hayatın içinden durumlar. belki de diğer oyunlara göre bizi içine çeken en önemli ayrıntı da bu. oyunun gerçekçiliğe yakın bir hikayesi olması.
oyundaki dövüş sistemini bunun dışında tutuyorum, çünkü genel olarak assasins creed serisinin birçok oyununda, benim bildiğim oyun olarak özellikle assasins creed 3'te connor kenway ile adeta ordu sayısınca insanla savaşabiliyorduk. yani connor'a kıyasla ezio'nun bulunduğu özellikle 2. oyundaki dövüş sistemini yine daha bir gerçeğe yakın tutabiliriz. fakat netice olarak oyun hani, elbette ki her şeyin birebir gerçekçilik ile iç içe olmasına da gerek yok bana göre.
bunun dışında oyunu müzikleri yönünden değerlendirmek gerekirse, gerçekten harika müziklere sahip. müzik özellikle de oyunlarda çok önemli etken, çünkü karakteri bizzat biz yönlendiriyoruz ve müzik de kaliteli ve sahneye uygun oldukça, ortaya çok saha keyifli bir oyun çıkıyor. örnek vermek gerekirse çoğu assasins creed severin bileceği ezio's family, venice rooftops müzikleri çok çok iyiydi bence.
özetle, eğer tarihin eski dönemlerinde, italya'da ezio audiotore ile yaşayıp, bir de leonardo da vinci ile yakından tanışmak gibi bir arzunuz var ise, mutlaka önereceğim bir oyundur.
ancak oyundaki o italya'nın çeşitli şehirlerinde çatılarda gezinti yapmak, yer yer şehirler arasına ata binerek adeta o havayı solumak bence mükemmel histi. şahsen bana italya ülkesine dair bir kere de olsa bir gitme arzusu uyandıran oyundur assasins creed 2. bunlar dışında bakacak olursak, hikaye olarak da çok iyiydi, spoiler vermeksizin düz şekilde yorum yapacak olursam, ezio audiotore da firenze(ismini uzun uzadıya yazmak mükemmel oluyor) karakterinin gençliği, bir şekilde adalet arayışı, bu arayış sırasındaki yaşadığı zorluklar, yeni insanlar vs ile bu oyun hem sizi karaktere yakınlaştırıyor, hem de hikayesi ile sizi içine içine çekiyor.
gerçek anlamda da bir şekilde hayat böyledir bana göre, adalet arayışı olarak da düşünmeyin bunu, hayatın zorlukları, hayatı yaşarken karşılaştığımız yeni insanlar, hep gayet hayatın içinden durumlar. belki de diğer oyunlara göre bizi içine çeken en önemli ayrıntı da bu. oyunun gerçekçiliğe yakın bir hikayesi olması.
oyundaki dövüş sistemini bunun dışında tutuyorum, çünkü genel olarak assasins creed serisinin birçok oyununda, benim bildiğim oyun olarak özellikle assasins creed 3'te connor kenway ile adeta ordu sayısınca insanla savaşabiliyorduk. yani connor'a kıyasla ezio'nun bulunduğu özellikle 2. oyundaki dövüş sistemini yine daha bir gerçeğe yakın tutabiliriz. fakat netice olarak oyun hani, elbette ki her şeyin birebir gerçekçilik ile iç içe olmasına da gerek yok bana göre.
bunun dışında oyunu müzikleri yönünden değerlendirmek gerekirse, gerçekten harika müziklere sahip. müzik özellikle de oyunlarda çok önemli etken, çünkü karakteri bizzat biz yönlendiriyoruz ve müzik de kaliteli ve sahneye uygun oldukça, ortaya çok saha keyifli bir oyun çıkıyor. örnek vermek gerekirse çoğu assasins creed severin bileceği ezio's family, venice rooftops müzikleri çok çok iyiydi bence.
özetle, eğer tarihin eski dönemlerinde, italya'da ezio audiotore ile yaşayıp, bir de leonardo da vinci ile yakından tanışmak gibi bir arzunuz var ise, mutlaka önereceğim bir oyundur.
devamını gör...