ayağımı yerden kessin yeter

kanaatkar bir idam mahkumu, pek de beğenmediği idam sehpasını görünce ne demiş? sorusunun cevabı. (soğuk savaş)
tanım: ortalama ve ortalamanın altında alınacak araba için sarf edilen söz.

ben idam mahkumu değilim. demek ki ayağımı yerden kesmesi değil; daha başka özellikleri de olması gerekiyor derken ayağımın komple yerde kalmasıyla son bulan düşünce sistemi, deyim, atasözleşmiş söz öbeği.*

(bkz: dua ederken detay verilmesi gerekliliği)

bir çeşit beddua gibi cenabetli cümle sanki. eşim askerden geldi, ben hamileyim, paramız da var, araba alalım dedik. önce "ayağımızı yerden kessin yeter" diye girdiğimiz yolda aman çocuk kilidi olsun, şusu olsun, busu olsun derken kriterler arşa uzandı. neyse, ilk çocuğumuzu kucağımıza alacağız, evladımız için değer sonuçta. sıfır bir ford focus aldık, gümüş gri. eşim evin önüne çekti, doğuma az kaldı, ohh ne güzel yepyeni arabamızla doğuma gideceğiz diye planlar yapıyoruz. bir gece yarısı benim sancım tuttu, hastaneye gideceğiz ama istanbul'a birkaç saatte son yılların en yoğun karı yağmış. arabayı çıkarmaya imkan yok, dize kadar kar var. taksi çağırdık, o bile bizim sokağa giremiyor, dizlerimize kadar karda caddeye kadar yürüyüp taksiye binebildik. öyle işte yani, en çok ihtiyacımız olan günde bile ayağımızı yerden kesemedi...

genelde otomobil için kullanılan ifadedir ki benim için yetersiz bir kriterdir. sağlam ve konforlu da olması önemli imkanlarım dahilinde, bir de min 200 beygir.