sehpaya çarpan çocuk ağlamasını kessin diye sehpayı dövmek

suçlu yaratmaya ve sebebi çocuğa doğru anlatmak yerine çocuğun da sehbayı suçlamasına sebep olmakla sonuçlanır.

çocuk kendi dikkatsizliği yüzünden değil sehpa yüzünden canının yandığını düşünür..
biraz büyüyünce de o sehpayı alır duvara çarpar zaten..

sehpayı niye dövüyorsunuz. gerizekalılar.
sehpanın ne suçu var.

bir sehpaya bir çocuğa vururdum kesin. sonra da kendime vururdum.

sonra bu çocuk neden suçu hep karşısındakinde arıyor.

seneler önce yeğenimle çektiğim bir videonun ana konusu.

bizim orta sehpa ben dahil çok kişinin ayak serçe parmağına kast etmiş olsa da kendisini sevdiğimiz için duruma tahammül ediyoruz ailecek. lakin bir gün yeğenim o minik ellerini aynı sehpaya çarpınca dayanamadım vurdum sehpaya böyle birkaç kere, hatta üstünüze afiyet bir de parmak salladım kızgın bir tonda.

ben vurdukça kahkaha atmaya başladı gülüşünü sevdiğim velet, sonra o da aynı tonda vurdu sehpaya. ağlaması durdu, oynamaya devam etti. büyüdü, şimdi aynı sehpayı kaldırıp duvaraahaha.

bozdum ulan çocuğun psikolojisini. *

sarılıp şefkat göstermeniz ve sonrasında sakinleştikten sonra bunların olabileceğini anlatmanız gerekir.
çocukta agresyon yaratmayın durduk yere.