azınlık olmak

türkiye'de çok yaygın bir durumdur, gerek coğrafi gerek kültürel olarak çok karmaşık bir toplumuz. bu bazen iyi bazen, (hatta genellikle) kötüdür. kendinden olmayanı dışlayan insanlar sizi canınızdan bezdirir. bilmezler ki hayata güzellik katan renktir, çeşitliliktir, farklılıktır.

-bir alevi çocuğusunuzdur, okulda anlarsınız farklı olduğunuzu, arkadaşlarınız yaşlarınız ilerledikçe camiye gitmeye başlar, size anneniz kızar "gitmemelisin!" diye, büyüklerin kavgası yüzünden mağduriyet yaşarsınız.

-bir kürtsünüzdür, okula gittiğinizde anlarsınız; kürtçe sadece sizin evinizde konuşuluyor ve dışarıda öğretilmiyor. kavramak zaman alır.

-bir eşcinselsinizdir, yapınız gereği hemcinslerinize ilgi duyarsınız, bi bakarsınız ki size insan öldürmüşsünüz gibi kötü muamele ediliyor, alay ediliyor, psikolojik, bazen de fiziksel şiddet uygulanıyor.

bu çeşitlendirilebilir. gerek bir düşünce, gerek bir fikir, gerekse elinizde olmayan bir sebep sizi azınlık durumuna düşürebilir. kötü insanlar hep vardır ve sizi olduğunuz kişi yüzünden hep kötü hissettirmeye çalışacaklardır. fakat bizler bu dünyanın tüm renklerini sevmeyi ve onlarla yaşamaktan keyif almayı sürdüreceğiz.

ne yazık ki çoğu insan için düşüncelerinin hiçbir önemi olmamasıdır.

insanlar farklılıklarıyla güzeldir.her şey'i ile aynı olan bir dünya düşünemiyorum.saygı duyacağız birbirimize, renklerimizi seviceğiz. ayrımcılık yapanlar kendi karanlıklarında tek rengi görebilenler,onlar için yapabileceğimiz tek şey üzülmek.

dünya görüşü olarak da azınlık olabilir insanlar. siyasal islamcılarla dolu bir ülkede pek çok konuda azınlık kalabilirsiniz. ait olduğunuz etnik kökenleri de tükürürcesine tiksinerek söyleyen çirkin ırkçı insanlarla beraber yaşıyorsunuz, yani bütün hayatınızı sakin geçirseniz de bu güruhtan biriyle karşılaşınca elbette bir şeylere azınlık kalırsınız. yabancılaştırılır, ötekileştirilirsiniz.

ben azınlık gibi hissediyorum ama o hissettiğim azınlığı çevremde bulamıyorum.
bu beni üzüyor ve derin bir depresyona sürüklüyor.
dünyanın sonunda olsak yine daha özgür olurduk
beş parasız ve bir betonda oturup ömür geçinmek öyle gücüme gidiyor ki..

sesinizin az çıkması ve pek fazla dikkat çekmemeniz demektir.

kelimelerle ifade edilmeyecek kadar zordur.