1.
emre kongar'ın 2003 yılında basılan bir kitabı. kızlarıma mektuplar'ı okuduğumda kongar'ın kızlarını biraz ayrıştırdığını düşünmüştüm. ama bunu okuduktan sonra oğlunu ayrıştırıyor gibi olmuş. e bu iki kitabın bana verdiği hislerden anlayabilirim ki kongar ayrımcılık yapmadan, genel olarak iyi bir babaymış. kişisel gelişim kitabı değil ama baba adaylarına fikir verebileceğini düşünüyorum. neyse kitabımızın konusuna gelirsek kongar'ın babası 1900, torunu ise 2000 doğumlu imiş. kitapta da 100 yıllık aile tarihi anlatılıyor, aslında 100 yıldan fazla da, neyse*. aralarda da bu 100 yıl içerisinde türkiye'de yaşanan olayları anlatıyor. hoş, güzel bir kitap. ben keyif aldım açıkçası ama bence o kadar üzerinde düşünülecek veya konuşulacak bir kitap değil. bir de ön söz kısmına anne ve babasını ne kadar az tanıdığını anladığını (o tarz bir şeyler) yazmış, ama o kadar fazla tanıyor ki. ben artık kongar ailesini kendi ailemden daha iyi tanıyorum.
devamını gör...