badem şekeri

öyle bir şeker işte.

amacının ne olduğunu anlamadığım şeker. diş kırmaya birebir.

gerçi badem de sevmem.

ön edit: badem şekeri başlığına yazdığım yazı, ''badem şeker'' başlığına moderasyon tarafından taşınmıştır. badem şekerinin, badem şekeri olduğunu biliyorum sevgili okurlar.


bademin, çıtır beyaz şekerle sarılıp sarmalanması ile oluşmuş , tek atımlık draje şekerlere verilen isimdir. özellikle nikah , sünnet gibi, özel günlerde dağıtılması kültürümüzde önemli bir yere sahip olmasını sağlamaktadır.

badem şeker türkçe dilimize yeni bir tanım galiba



türk dil kurumu sözlüğüne göre böyle bir tanım bulunmuyor .



eğer bu tanımda bahsedilmek istenen badem şekeri ise doğru şekilde düzeltilmesi gerekir.

epey fırtına koparmış ve yanlıştan doğruya dönülmüş başlık.
'badem şekeri'ni bir de gramer olarak açayım istedim.
badem ve şeker ikisi de isim soylu sözcükler. gerçi ikisinin de kökeni türkçe değil ama olsun, bu zamana gelene kadar türkçeleşmiş sayıyoruz.
iki isim yan yana gelmiş. eğer ikincisinin yanına tamlanan '-ı'sı koymazsanız, takısız isim tamlaması gibi bir şey olur da, olmaz aslında. çünkü takısız isim tamlamasıyla ilgili olarak türkçenin gramercileri arasında uzun yıllardır bir soğuk savaş devam etmekte ve görünen o ki, kazanan taraf 'taktıranlar' çünkü, takısız isim tamlaması sıfat tamlamasıyla çok karışan ve karıştırılan bir konu. en temizinden artık sınavlarda takısız isim tamlaması sormuyorlar mesela.
doğrusuna gelirsek, burada bir belirtisiz isim tamlaması mevcut. tertemiz, misler gibi, dosdoğru bir yiyecek adı olmuş. türkçenin sözcük yaratma imkanları çok zengindir, bu sözcük de gramer olarak, tıpkı buzdolabı gibi, tıpkı toz bezi gibi, tıpkı su bardağı gibi.....bir adlandırmayla güzel türkçemizde yer almaktadır.
merak etmiyordunuz ama olsun. boş zamanım vardı, yazdım.

ilk tanım nerede son tanımlar nerede, başlığı biraz... çok fırtınalar kopardı.

badem yemişinin, beyaz ve sert bir şekerle ince bir tabaka halinde kaplanmasıyla oluşturulan, badem şekeri olarak adlandırılan şeker türüdür. genellikle dini bayramlarda ve nikah törenlerinde ikram edilir.

ne vakit görsem ağlayacak gibi olurum. ne vakit yesem duygulanırım. çünkü dedemin en sevdiği şekerdi. o hayattayken ben bu şekeri de, diğer pek çok şey* gibi pek sevmezdim hatta hiç sevmezdim. o inatla ikram eder, ben inatla burun kıvırırdım. meğer güzel bişeymiş. meğer bazı şeylerin kıymetini anlamamız için kaybetmemiz gerekiyormuş...

mardin'de üretilenlerin lezzeti bir ayrı oluyor. renkleri de zaten yöreye özgü mavi-mor olur.

yiyecekseniz beyaz ya da diğer renkleri değil bu mavi olanlarından alın. sanki araya çok ince bir çikolata katmanı da koyuyorlar. belki ondan bu kadar lezzetlidir.

bayram, babanem ve dedem, madlen cikolata, mendile sarili ceyrek altin, badem şekeri.

gece gece olsa da yesek dediğim şeydir yiyecektir.

küçükken dedem hep bana alırdı badem şekeri benim için çok değerli.

şu anekdot gelir aklıma hep....


otobüs şöförünün omzuna dokunulunca adam hafifçe başını çevirmiş, bir bakmış ki elinde bir avuç badem, yaşlı bir kadın durmakta..

teşekkür ederek almış bademleri ve yemiş..

15 dakika sonra yaşlı kadın tekrar şöförün omuzuna dokunup bir avuç daha badem vermiş ve bu ikramı 5 kere daha yapınca "zahmet ediyorsunuz efendim.." demiş saygılı şöför,

" hep bana yedirdiniz.. biraz da kendiniz yesenize.." çiğniyemiyorum evladım.." demiş yaşlı kadın,

"dişlerim yok..""niye satın alıyorsunuz o zaman?.." "evladım ben sadece üzerindeki çikolata kaplamasını emmesini seviyorum!.."