badı saba

bâd-ı sabâ
sabahleyin esen, ruhu okşayan, huzur veren hafif rüzgar, seher yeli.
farsça bir söz öbeğidir.

ey bad-ı saba yare varıp halimi söyle

silifke yöresi türküsüdür. bağlama için master degree solosu vardır.

bâd-ı sabâ, bazen de bâd-sabâ şeklinde.
gazellerin olmazsa olmaz ifadesi. güzel gerçekten. insan özlediğini sabah vaktinde arıyor çoğu kez. gözlerini açtığı günün ilk ışıklarında, sabah namazını kıldığı seccadesinde ya da penceredeki sabah kokusunda. gökte arar gözler bekleneni, yerde arar, seste arar, kokuda arar, ışıkta arar. sabahın sisinde, ağaçların hışırtısında, kuşların selamında arar...

insanın yüzünde bir tebessüm, ruhunda bir hafifleme, ufak ufak parmak şıklatma, ayak oynatma... geç karşıma!

mehmet evren hacıoğlu yorumu

yöre : silifke
tür: konçerto
erol parlak....

beni ağlan beni kim üstüme gelmez ölücek
bir avuç toprak atan bâd-ı sabâdan gayrı

demis hilleli mehmed bey
yani şöyle..

ben ölsem kimse gelip bana ağlamaz ,yanımda da kimse olmaz yalnız sabah rüzgarı mezarımın üstüne bir avuc toprak savurur

mezarin ustune toprak atmak eski bir turk gelenegidir .bir turk buyugu hani/kağanı öldugunde torene cagrıli tum insanlar ,devlet elciler vesaire toprak atarmis mezarin ustune.ne kadar cok toprak olursa mezar ustunde o kisinin seveninin coklugunu kaitlarmis ."topragi bol olsun" bir duadir bu gelenekte ve bir deyim olarak kalmistir dilimizde.

seher yeli, sabah yeli anlamında değil mi bu..(seher yeli daha çağrışımsal sanki..)
'seher yeli dağıt beni kır beni
götür tozlarımı burdan ırağa
yarin çıplak ayağına sür beni..'

emel taşçıoğlu...sülükeee....hopppp

altın gün yorumu muhteşemdir.

erol'um parlağım...içinden geçmiş türkünün.................