başkaları için yaşamaktan bıktığını fark etmek

kendimi hayatım boyunca başkalarını mutlu etmek için yaşamış gibi hissetim hep benimkinden daha önemli sorunları mutlulukları heyecanları aşkları olan insanlar hep vardı hayatımda ve ben hep kişileri değişen ama olay örgüsü değişmeyen o kısır döngülerin içinde buldum kendimi. bu hatamı fark ettiğimde bunu değiştirmek için çabalarım bir noktaya kadar işe yarasada yine ara sıra kaybediyorum kendimi ama bu özelliğimden bıkmış vaziyetteyim.

iyi olduğun için değil ne zaman iyi olmayı bırakmayı bilmedigin için acı çekiyorsun.

ufak yaş grubunun arasında olmak çok kötü.

empati kurayım istiyorum ama gram umrumda değil. kalp de kırmamak lazım pek tabi de.

ne bileyim ya.

neyse.

başkaları için yaşamaktan bıkmak ama kendin için nasıl yaşanır bilmemek bence asıl sorun bu .