kalabalık ailede yaşamak istemek

bir süre sonra kimsesiz olmayı istemekle sonuçlanabilir.

allah'tan belanızı istemekle eşdeğer olma ihtimali de yüksektir. insan eti ağır olur. gün gelir, kardeşiniz kalleş olur. genellikle aile denilen şey yalnızca bir yüktür.

nerede çokluk orada karışıklık diyorum.

evdeki huzur, zenginlik budur.

huzur=tenha ev

hayatım boyunca hiç aklıma düşmeyen, merak bile etmediğim xl aile boyu. o kalabalığın, gürültünün içinde hangi ara soluklanacaksın? evde kimsenin derdi günü bitmeyecek, bir nefes almak istesen hopp biri gelecek. uyurken bile muhakkak bir olay olur kesin. dün turşu almışsın mesela, dolabı bir açıyorsun suyu bile kalmamış. ihtiyaçlar hiç bitmiyor, istekler desen liste halinde. gözümde öyle büyüyor ki fikri bile.

bizim ev kalabalık. üstelik akrabalar da sürekli gelir gider. üst katta amcamlar oturuyor. arka sokakta halamlar. o kadar dip dibe bir yaşam.
kısaca leş gibi bir şey. sessizlik candır. belanızı aramayın.

aşırı kalabalık bir aile içinde büyümüş ve hala yaşayan biri olarak. ağlayamıyorsunuz, gülemiyorsunuz, canınızın çektiği bir şeyi tek başınıza yiyemezsiniz(bazen maddi imkanlar el vermez bol bol yapmaya veya almaya) kendinize ait alanınız olmaz( tabi bir köşk konak şatoda yaşamıyorsanız) sürekli bir misafir tufanı vardır, sürekli birilerine hizmet ediyorsunuzdur. sessizlik imkansızdır. bulunduğunuz şehirde şöyle özgürce dolaşamazsınız çünkü sürekli tanıdık çıkar. ve daha bir sürü şey

gel çok kalabalık bi aile olalım.
2 başlıcaz 10 a kadar yolu var.
saydıralım.

evet.

kalabalık aile, sadece yalnızken özlenir. ancak kalabalıkla yaşamaya başladığınızda bütün fiziksel ve duygusal sınırlarınızın ihlal edildiğini fark edersiniz. bir birey olarak kalabalık ailelerde var olmak çok zordur çünkü herkes birbirinin dibindedir. bu da sağlıksız sınırların olduğunu gösterir.