bauhaus okulu

gerek birinci dünya savaşı gerekse ispanyol gribi gibi büyük yıkımdan çıkan insanlık, o zaman almanya'nın yaşamakta olduğu devrimci rüzgarın da tesiriyle düşünsel ve fiziksel bir değişim ihtiyacı duyar. bunun için walter gropius, hannes meyer, mies van der rohe isimli üç mimar yeni bir eğitim kurumu oluşturmak için çalışırlar.

üç mimar, bir süredir eğitim vermekte olan saksonya grandükalık sanat akademisi ile saksonya grandükalık uygulamalı güzel sanatlar okulu'nu birleştirerek 1919 senesinde bauhaus ismiyle anılan okulu kurarlar.

sanayi çağının doğuşu ile birlikte, yapı ihtiyaçları ve araç gereçleri değişti. demir, çelik ve beton kullanımı, mimarlıkta yenilik oluşturdu. mühendisler, bu sayede köprüler, tren istasyonları inşa ediyorlar ve mekanları işlevsel bir şekilde kullanmaya çalışıyorlardı. bu işlevselcilik de bauhaus okulu'nun ana prensibi oldu.

bir binanın planlarında çelik ve beton bir iskeletten hareketle kübik bir tarz oluşturuluyor, çatı düz şekilde tamamlanıp pencerelere geniş bir alan bırakılıyordu. bu stil, nasyonal sosyalizm tarafından kabul edilmemiş ve bu mimarların görüşleri amerika birleşik devletleri'nde uygulanmıştır.

öğretmen-öğrenci ilişkisinden ziyade usta-çırak ilişkisinin olduğu, yanlış hatırlamıyorsam fikirleri gerekçesiyle nazilerin kapattırdığı okul.