bay muannit sahtegi'nin notları

vüs'at o. bener'in muhteşem romanı. bir okuma grubundan tavsiye üzerine bir hevesle aldım ancak okumaya başlar başlamaz "bu ne ya, ne diyor, ne anlatmak istiyor" diyerekten, tekrar tekrar bir sayfayı 5-6 kez okuduğum oldu. kitabın ilk 7 sayfasını 4-5 günde anca okuyabildim. sonrasını ise neredeyse tek seferde bitirdim. kitap 80 sayfa bu arada. bahsettiğim o ilk 7 sayfada dil gerçekten çok karmaşık, devrik cümleler, anlatım bozuklukları (bana göre) ne anlatmak istediğini hiç ama hiç anlayamadığım cümleler doluydu. yarım bırakmayı bile düşündüm. ancak sabrettim zira tavsiye eden arkadaşıma çok güveniyordum. ve sabırla devam ettim sonunda karşıma adeta bir cevher çıktı. muh-te-şem bir kitap. sanki bana biraz oğuz atay biraz yusuf atılgan anımsattı.
gelelim kitabın konusuna; kitap başkarakter muannit sahtegi'nin 1979-1984 yılları arasındaki günlüklerinden ve bunları derlemesinden oluşuyor. bir nevi dönemsel bir biyografi. karakterimiz ve kızı ile olan ilişkisi, arkadaşları ve akrabaları ile olan ilişkisini anlatırken, dönemin siyasi tarihini de okumuş oluyoruz. harika betimlemelerle bize ankarayı yaşatıyor adeta. baş karakterimiz 60 lı yaşlarda emekli bir devlet memuru, avukat. hala da çalışmaya devam ediyor. benim en çok dikkatimi çeken özelliği para konusunda aşırır cimri olması. ama buna rağmen alkole ve kızı fatoş'a bütün parasını harcaması. karakter alkolik. gece gündüz içiyor. kızı ile arasında inanılmaz bir ilişki var. alıntı ve spoiler vermeyeceğim mutlaka her satırını okumanızı isterim.
bence kategoriye koyacaksam kesinlikle bir varoluşçu felsefe kitabı. karakterimiz hayatı "saçma" bir şekilde yaşıyor. burada albert camus'den izler görüyoruz. evet zor bir kitap. evet değişlik bir dil kullanımı. ama bence mutlaka okunması gereken harika bir kitap.

türk yazar vüsat o. bener'den okumuş olduğum 71 sayfalık eser olup 1991 yılında yayınlanmıştır.

yazarın okuduğum ikinci kitabı olduğu için üslubuna âşinaydım ama bu kitabını diğerine kıyasla daha komik buldum.

kitaba geçecek olursak; emekli olmuş ve aşırı pinti bir adam olan avukat/ baş danışman emekli bay muannit sahtegi'nin günlerini, anılarını anlatıyor.

ayrıca politik bir eser olduğu da bâriz, yazar dönemin siyasilerine inceden laf dokundurmayı da ihmâl etmiyor, fatoş adında evlat edindiği bir kızı var.

karakterin ruhunu analiz etmek istiyorum, çünkü bana biraz albert camus ve jean paul sartre varoluşçuluğunu anımsattı, günleri yaşamaya devam eden, ölümü bekleyen ama hayattan zevk almasını da bilen bir adam, cimrilikten ölüyor ama bira ve sigara olmadan yapamıyor, keskin bir adam, dalga geçmeyi ve hissetmeyi iyi biliyor, karakterin hayata dair bazı tahlilleri çok hoşuma gitti.
hayattan bıkmış olması üzücü olsa yine de yaşamaya devam etmesini sevdim.

yaşlanmanın ve emekli olmanın bir insanın yaşamında ruhunda yarattığı değişiklikleri anlatması iyiydi.