bazı erkeklerin biraz şey olması

anlatması zordur. bazı erkekler biraz şeydir ve bunu yüzüne karşı söyleyemezsiniz çünkü şeylik yaparlar.
şey erkekler yorucudur, bizden uzak piliz..

çok ayıp eden erkeklerdir.
bir meriç olarak hepsini kınıyorum.

erkeklerden birinin kafası bir şeye çok odaklıysa ve onu kötülüyorsa, o konu hakkında devamlı düşünüyordur. misal, diyelim ki yurtdışını kötülüyor ama bunu devamlı yapıyor, her zaman yapıyor. işte o erkek bil ki, yurtdışına gitmek için yanıp tutuşuyordur.

ney?

şey işte.

ne var yani biraz şeysek.
her kız şey sever hem.

adam olamamış.
yaşı başı var, ama o kadar.
ergen ergen takılıyor.
çekip çevirmek istiyor, maddi manevi yardım istiyor.
tüm kadınları ebeveyni sanıyor.
hadi ordan deyip yolculamalık adamlar.
böyle olmayan üstüne alınmasın.

gold digger ablalar yine üzgün.

dümmmdüz.

görüşelim diyor, kırmamak adına "şu anda bunun için uygun bir zaman ve mekan olduğunu düşünmüyorum" diyorum. "yani yarın gelmiyorsun değil mi?" diyor.

evet, dümdüz. gelmiyorum demek lazım. anlamıyorlar başka türlü.

#1883924
dümdüz gelmiyorum demek daha mantıklı olanı değil mi ?
biz düşünürüz uygun zaman ve mekan ne demek lan ? diye. sonra başka alternatifler söyleriz.
o yüzden düz olun.

eni boyu bir olanlar icin iddali sozler.

odun dedi sanki. bence haklı.

biraz mi???? fazlasiyla şeyler

bazılarıysa şükretmek lazım. ya hepsi biraz şey olsaydı..

ya sanki siz çok şeysiniz.

linç edilmeyi göze alarak söylüyorum ki; kırık olmasıdır. yaklaşık 30 dakika evvel metrodaydım. kızın birisi belli ki bayağı alkol almış, ayakta duracak halde değil. yanında duran erkek de koluna girmiş işte destek oluyor güya. kız elinde tuttuğu kartı düşürdü ve tam ayağımın dibine kadar seke seke geldi. o anda telefonda bir şey okuduğum için eylemsiz kaldım. gerçi kartı alıp verebilecek bir pozisyonda da değildim aslında.
neyse sözün özü, bu "kırık" erkek, kıza "al onu x" dedi ve kız o bitkin haliyle eğilip başka bir erkeğin yani bendenizin ayaklarının dibinden kartını aldı. şimdi biz erkekler olarak centilmen olmak zorunda değiliz, kimsenin böyle bir zorunluluğu yok. bir kadının benim ayaklarımın dibinden kartını alması da gayet normal, insancıl bir durum tabii ki. ancak böyle bir durumda kadının yanında duran erkeğin bostan korkuluğu gibi durmasındansa, eğilip o kartı kıza vermesi gerektiğini düşünüyorum. belki büyüdüğüm çevreden bunu gördüğüm için doğrunun bu olduğunu düşünüyor olabilirim. belki yanılıyorum ama o erkeğin kırık olduğundan eminim.

erkeklerde vardır bu, evet...
ve bir zenginliktir aslında.
erkeğin içinden beş para etmez biri çıkabilir, evet... fakat değeri paha biçilemeyen bir sanatçı, usta, zanaatkar, sporcu, yatırımcı da rahatlıkla çıkabilir, değil mi?
hep şey olmaktan işte bu.. hmmm...

kadınlarda o noktada, öyle ciddi bir sorun yok, mis gibi...
üç beş tane kalıp var, o kalıplar da net çizgilerle çizilmiş, biçilmiş...
hemen hemen hepsi birbirlerine benzerler...küçük bakış açısı farklılıkları olmaz mı? olur tabii ki... hem de ne olur...
hemen hemen tüm kadınlar, rahatlıkla birbirlerinin yerine koyabilirler kendilerini...
erkekler ise biraz şeydir...
öyle kolay olmaz.
''o çocuk biraz farklı''
''şu çocuk biraz değişik''
''bu çocuk çok efendi''
''bir çocuk var, çok havalı''
''biri var, tam bir baş belası''
bak ayak üstü, kaç tane çocuktan bahsettik...
hepsi ne için?
tek bir kız için...
bu da biraz şey mesela, bana göre...

kadın görünce 360 derece değişmesi. böyle hemcinslerimi görünce erkeklerin yüz karası diyorum. cidden acıyorum bu tiplere. kadın diye aşırı davranmaya gerek yok, herkese nasıl davranıyorsa ona da öyle davranmalı. bütün kadınlara aynı davranırım, hiçbiri hiçbir arkadaşımdan üstün değil. kadın diye de şekilde şekile giren erkekler ayrıca ezik karakterdir.

biraz şey olan sevgilimden bahsedeyim önce.

kendisinin bakışlarıyla bana yaptıramayacağı şeyler fazlasıyla sınırlıdır. ağzı iyi laf yapar, ince ruhludur beni anlar. beni mutlu etmek her zaman öncelikleri arasında ilk sıralardadır. böyyleee ibne gib… öhm, böyleee tatlı gibiyn, şapşal gibiyn bir şeydir.

kendisi yeni bir eve taşındı. “taşındık”
yavaş yavaş ele geçiriyorum çünkü evini. 1 göz dolabın yeterli olduğunu düşünüyorum kendisine. ehehe.

konsantrasyon bozukluğum entari girerken dahi kendisini göstermeye başladı, daldan dala atlıyorum. (buradan semra kaynanaya selamlarımı iletmek istiyorum)

bak yine!

neyse efendim. kendisi çalıştığı için bazen ona sürpriz yapıp yemekler hazırlıyorum. çorbalar, dolmalar, sarmalar, tavuklar, pilavlar… kurabiyeler çaylar…
şimdi öküzlük yaptı dersem nankörlük ederim. beğendiğini her defasında dile getirdi çimen gözlüm.

bugün de kahvaltıyı kendisi hazırladı. tütsülenmiş sosisli, pastırmalı, sucuklu bir yumurta yaptı. yani bunların yanına yumurtayı kırdı. herneyse, nefis miydi? nefisti.

ama bu yemek masaya gelene kadar ne seremonilerden geçti, üstüne ne röportajlar yapılıp tarif istendi, üstüne eklenen her bir baharata ne övgüler geçildi anlatamam. (ben de abartıyorum tabi, tüm kahvaltıları ona yıktım ehehe)
her bir lokmasında orgazm yaşayan bu herif tatlı bi çocuktu gözlerimde o an. ulan benim sarmaktan dimi’ye dönüp “devam edebilirim arif” diyerek sardığım yaprakları yerken bu kadar övgü almadım ben!

neyse benim biraz şey olan sevgilim, seni çok seviyorum. beni hep çok güldürüyorsun.

melek olması. aynı ben. melek gibiyim.