şiir yazan erkeklerin sanki biraz şey olması

böyle biraz sinsi, azıcık yavşak, kısmen de yumuşak olması durumudur.

söyleyeceği şeyi direkt söylemeyip süsleyerek karşı cinsi düşürmeye çalışmalarıysa hiç hoş değil açıkçası.

aslında daha duygusal ve hassas oluyorlar.

tek bir örnekle yanlışlanabilecek garip önerme
(bkz: yusuf hayaloğlu)

sizin şiir sandığınız can yücel'in cemal süreya'nın gevelemeleri oluyor genellikle...

onlar zaten yeterince şair değiller.
bir de bunların imitasyonları türedi..
nereye elini atsan şair geliyor.
nerde uyak nerde redif nerede vezin...
şarkısız kaldı şiirlerim,

''zevksizliğimizin ana nedeni şiirin ve şairlerin bozulması.''
orhan veli'yi sevsem bile, vallahi onun da günahı var!

gevelemeler ve sayıklamalarsa eğer anlattığınız, evet haklısınız albayım...
o tür şiirler yazan erkeklerin hepsi zaten şeydir biraz!

eşeğe şarkı söylemişler ne anırıyo bu demiş.

diyeceklerim bu kadar.
bu arada güzel söz oldu,
şairliğin verdiği bir yetenek tabi.

sevgilisi dışındaki herkese şiir yazar.

(bkz: duygusal)
yani sırf bir kızı elde etmek için yazan da var ama hepsini aynı kefeye koymamak lazim.

çekinme ya, puşt işte...

şiir bir sanattır. içinde matematik vardır. şarkı yapmak gibi..
sanatlı bir şiirde sanatçı hünerini konuşturur.
ressam neden resim yaparsa şair de benzer sebeplerden şiir yazar.
yani çok derin olduğu için, inanılmaz duygusal, aşk adamı olduğu için değil.
söz sanatını oluşturmak, vücut vermek için.
işte bu benim eserim. heykeltıraş da başka türlü yapar...
herkes bir şeyler hisseder. ve bir şekilde, bir yolla bunu anlatmaya çalışır.
anlayan da çıkar, anlamayan da...

nazım
edip
cemal
turgut un yanında sensin şey..

zayıf olması.çünkü insanlar duyguları ifade etmeyi zaafiyet olarak görür.

o şey her neyse ben çok sıkılıyorum yaa.

nasi şey mesela rimbaud gibi mi oscar wilde gibi mi?