bazı insanlar özledim diyemez

genelde babalarda çok görülen bir özellik.askerden gelince babamın elini öptüm gözleri doldu.annem öptü sarıldı ,özledim dedi.ama babaları dizginleyen ince bir çizgi var.bazende insan sevdiği birini aradığı zaman sesini duymak istedim der.özledim diyemez.bilmiyorum niye diyemez.belki öyle görmüşüzdür ,gururdur ,belkide dilimizin söylemeyi bilmediği bir şeydir

(bkz: bazı insanlar dilsizdir)

bir yargı cümlesi.

demesinler. özledikleri kişi ölüp gidince "keşke deseydim" diye ağlayarak geçirsinler ömürlerini.

bende diyemem belli de edemem ki.

bazı insanlar özledim diyemedikleri için hayatlarını eksik geçirmeye mahkumdurlar.

özledim, özür dilerim, seni seviyorum gibi cümleleri hayatımızın içinde bulundurmazsak gün gelir kuru toprağa bakar kalırız. o zaman da istesekte bir şey diyemeyiz.

birader sen de bir daha askere gitmezsin olur, biter. gece gece nasıl tanımlara vesile olmuşsun.

diyebilenlerden devam.

bazı insanların özledim demesine gerek yoktur. gözlerinden anlarsın.

bazı insanlara desende farketmez

bu diyemeyenler ve bizim o özledim diyemez diye kendimizi avuttuklarımız olarak ikiye ayrılır. çok acı ama yıllar sonra anlarım ki ben onun özledim diyemeyeceğini düşünmüştüm ve onun bu diyememesine onun adına üzülmüştüm. neyse ki gerçekten özledim diyenler varlar (bununda öylesine söyleyeni vardır elbette ama şimdi bu kadar megstif konuşmayalım)ve özledim diyemeden özleyenler...