bazı ressamlarda farkettiğim bir sır

bazı ressamların eserlerinde hissettiğim sırdır:
usta olduğu alanı bulmaak, alanın dışına çıkmadan yıllarca hep benzer temada resimler üreterek o alanda devamlı olarak kendini tekrarlamak, her defasında daha az renk, çizim ve perspektif hataları yapmak, ve en sonunda artık mükemmelleşmek...öyle ki artık göz, beyin ve ellerin ezber kazanması ve gözü kapalı bile çizer hale gelmesi.
(ha belkide sır değildir, benim yorumum diyelim.)
çok üstün yetenekte ressamlar her alanda eşit derecede muhteşem eserler verip resimler yapabilir.

fırçayı alıyorlar ellerine ve pıt pıt pıt vuruyorlar tuvale, bu fırça darbeleri ağaç oluyor, çiçek oluyor, bulut oluyor, bu nasıl oluyor? işte ben bu sırra eremedim.

büyük bir sır fark ettim, iyi radyocu oluyorlar (bkz: folloş baksır).