bazı romanların o günlerde yazıldığına inanamamak

bende oluşturduğu bir çeşit düşünce.
farz-ı misal; aşk-ı memnu. ya arkadaş 1900 senesinde böyle bir şey olabilir mi ya ? sanki 1990 yılında yazılmış gibi.

gerçek bir yazar olmaktaki meziyetlerden biri de uzun yıllar güncel kalan eserler sunabilmek değil midir zaten?

(bkz: thomas more)'un (bkz: ütopya)adlı eserini okuduktan sonra içinde bulunduğum ruh halidir.

yaşadığı dönemde belki de milyonlarca insanın aklının ucundan dahi geçmeyecek fikirlere ve öngörülere sahip olmanın bir sonucudur. böyle yazarlar ve eserleri, her zaman kendi çağının ötesindedir.

not: thomas more, (bkz: sosyalizm)in de ilk tohumlarını oluşturan bu yapıtını 1516 yılında kaleme almıştır.

(bkz: isaac asimov)

bu birçok şeyde var aslında, o zamanın teknolojisiyle, bilmem neyin icadına inanmamak. o zamanın imkanıyla, piramitlerin yapıldığına inanmamak vs vs.

insanoğlu olarak genellikle bir şeylere inanmıyoruz, inanamıyoruz, çünkü sürekli olarak sorgulama halindeyiz, çok da güzel bir durumdur aslında. ben de her şeyi öyle olduğu gibi kabul etmeyi sevmem açıkçası. ki insan mantığına uymayanı sorgulamalıdır da bence. insanı dinç tutan bir eylemdir sorgulamak ve inanmamak.