bebeğini öldürüp tren raylarına bırakan anne

buradan

hayret "bipolar anne" diye haber yapılmamış. şaşırdımmm

annelik duygusunu bir kere bile olsa tatmak için yanıp tutuşan, hak eden insanlar varken annelik neden böyle insanlara verilir ki?

hayvan bile yavrusuna şunu yapmaz. bırakın anne olmayı, insan olmayı. bakamıyorsan niye yapıyorsun, hadi yaptın götür bir yerin kapısına falan bırak. ne biçim kalbi var bu insanların.

kısırlaştırıp ömür boyu hapiste tutulması gerekir böylelerinin.

"bir anne bunu nasıl yapar" sarmalından çıkamadan değerlendirdiğimiz için, bu olayların da içinden çıkamıyoruz.

şimdi ortada bir kadının, gayrimeşru ilişkiden olma bir çocuğu doğuyor, bu çocuktan kimse haberdar olmasın diye çocuğu öldürüyor.
bu ve benzeri durumlar, en az 50 yıldır bu memlekette yaşanıyor.
bir bu kadar da çocuğu gizleyemeyen ama zina ettiği ortaya çıktığı için öldürülen kadın da var.

bu ülkede bu gibi durumların mutlak çözümü, ecnebilerin "safe haven" uygulaması. çocuktan kurtulmak için her şeyi yapmayı göze alan kişiye, çocuğunu bir yere bırakıp, hiçbir iz bırakmadan dönüp gidebilmesine olanak tanımak.

insanlar zaten bunu yapmaya çalışıyor çünkü. bu bebekler cami avlusuna bırakılıyor ama bunun hiçbir yasal yanı yok.
seni biri mi gördü, polis tutup yakalıyor çocuğu kucağına teslim ediyorlar.
işte bundan korkan ve çocuktan mutlak surette kurtulmak isteyen kişiler de, "ölü doğum" iddiası arkasına saklanarak yakalanmaktansa cinayet işlemeyi yeğliyor.

şimdi ver bu kadına istediğin kadar ceza. ne anlamı olacak? bir bebek öldü, bir de mevcuttaki nüfustan bir kadını 30 yıl besleyeceksin.

kürtaj izinlerinin sıkı tutulduğu bizim gibi ülkelerde, doğan çocuğu da terk etmeye en azından bir açık kapı bulundurulması şart.
aksi durum bu çocukların, çoğunluğu sosyal kaygılardan sebep öldürülmesine neden olabiliyor.
siz nasıl yapar nasıl kıyar diyorsunuz, işin faili buna gecikmiş kürtaj olarak bakıyor.

annelik, doğurgan kadına özgü insani bir erdem.. yani önce insan olacak, temel insani erdem ve referansları sağlıklı ve yeterli olacak.. daha onlardan yoksunsa anne olarak görülüp tanımlanması yanlış..

her şeyden önce, hayvanlar bunu yapar. hayvanlar çeşitli durumlarda yavrularını bizzat öldürürler veya diğer kardeşlerden ve kendisinden uzaklaştırarak ölmesine neden olurlar. her allahın günü "anne emzirmiyor, nolur süt anne" diye yavru kedilere ilan açılıyo hayvan sahiplendirme sayfalarında, nerde hayvan bile yapmıyor acaba?

neyse yani, bunları söyleyerek de olayı normalleştirmeye çalışmıyorum tabii. hayvanlar da yapabiliyo diye hadi biz de doğurup doğurup çocukları öldürelim gibi bi algım yok.

zaten haberde madde kullanımı ile doğumu tetiklediği yazıyor. kadın bağımlı mı normalde de bunu merak ediyorum, öyle olsa onu da yazarlardı herhalde. babadan saklamak için öldürdüğü de yazıyor, acaba nası bir baba? gayrı meşru ilişki deniyor, belki de bebek tecavüz bebeği, bilmiyoruz. hamilelik depresyonu diye bi şey var, baya bebekten iğrenen, bebeğin canına kasteden anneler olabiliyor bu yüzden. zaten ben "yeri silmek için çömelmişken doğuruverdim, bebek de kafasının üstüne düştü de öldü," ifadesini de inanılmaz saçma ve sağlıksız buluyorum. nası olabilir ki bu? hiç çocuk doğurmadım ama gerçekten bebeğin akıp gittiği bir doğumda bile, olabiliyosa şayet bu, donun falan yok muydu abla, bebeğin düşüşünü yavaşlatsın da sen bi fark et içinden birşeyin düştüğünü? hadi bilincini kaybettin, başın döndü, bi şey oldu desek o zaman çömelmiş vaziyette kalamazsın? bebeği tren raylarının oraya arabada götürüp poşetin içinde bırakmak bile saçma. kayıtsız kuyutsuz bi bebek, hastanede doğmamış. belki hamilelik sürecinde doktora gidilmemiş bile. cesetten kurtulmak için aşırı saçma bir yöntem değil mi şimdi bu? neresinden tutsan elinde kalan bi olay.

kadının psikolojisi bozukmuş, ceza almasın kafasında da değilim ama kadın cidden hiç sağlıklı durmuyor. bu tip olaylarda da toplumca celallenip 12 dakika hayatta kalma fırsatı bulmuş bebeğe empati duyup bu tür insanları linç etmeyi inanılmaz saçma buluyorum. tepki göstermek ve onaylamamak başka, hiçbir şekilde anlamamak ve "yahu bu manyaklığın önüne nası geçilirdi acaba?"yı düşünmemek saçma.

senin kadını ve çocuğu muazzam bir şekilde koruyan bir sosyal devlet yapılanman yok zaten. bebeğin öldürülmediği ve o anneyle yetiştiği bir dünya hayal et. acaba hangi noktada devlet olaya dahil olup da bu çocuğu bir kuruma falan alacaktı mesela? çocuğun hayatta kaldığı bi durumda bile aile sevgisi alma, güvenli bir ortamda büyüme, eğitim alma gibi hakları söz konusu olmayacaktı gibi duruyor. yine bunlar olmayacaktı zaten, öldüğü iyi olmuş gibi bi algıda da olmadığımı ısrarla belirtiyorum.

bir diğer mevzu da bizim canavarlaştırdığımız annenin halihazırda doğmuş, büyümüş ve topluma karışmış olması. bu annenin katil ruhlu bir manyak olduğunu düşündüğümüz senaryoda bile toplum olarak bu kadınla yaşayacağız biz. şimdi gerçekten yapabileceğimizin en iyisi, bu durumda, bunu taşlayıp, daha da öteleyip arkamızı dönmek mi yoksa bu gibi insanları sağaltmak adına çözüm yolu aramak mı?

tabi buna çözümü birey olarak ben arayamam. mühendis de arayamaz. mimar da arayamaz, polis de arayamaz. buna çözümü psikolog arar, doktor arar, sosyolog arar cart curt. ilgili organlar nelerse artık. ama ben toplumun bir ferdi olarak, en azından, bu gibi durumlarda bir çözüm yolu aranmasını talep edebilirim. bu tip olaylarda talep edilen tek şeyin ceza, öteleme ve linç olması beni inanılmaz dehşete düşürüyor. toplumca biz talep ede ede birilerinin taksimde sallandırılmasını falan talep ediyoruz anca.