ben mezhep ayrımı yapmam diyen tefrikçi

taraftar olma dürtüsü de insan egosunda var olan ve önüne engel konulamayan bir dürtü. insanoğlu taraftarı olduğu zümreyi üstün kılmak için eline geçen imkanları kullanmaktan çekinmiyor. kendinden olmayan ötekine güzelleme yapacak ya, şu şekilde ifade ediyor onu: " ben .... yı bile ayırmam benim için o da diğerleri gibi eşit" e ama, sen "bile dedin" o ne olacak. fuzuli dizelerinde diyor ya:
"karıncayı bile incitmem deme!
bile'den incinir karınca;
söz söylemek irfan ister,
anlamak insan."
en iyisi partiden vuruyor, bir diğeri ırktan, diğeri mezhepten.
ben de şimdi aşağıda subliminal olarak son örneği veriyorum.
"elin hristiyanını kabul eder de, aynı dine mensup olduğu komşusunun farklı mezhepten olan kızını almaz."

not: örneği bilerek verdim, bak sen de yapıyorsun demeyin sonra, az da olsa tabii ki yapıyorumdur. benim de mayamda var neticede.