beni de mi istanbullu zannettin

yıllar sonra görüştüğümüz o ilk gece,
ikimiz de bir an durduk kaldık sessizce...
geçmişte buluşamamış ateşli ruhlar,
"bir hastalığı var mıdır?" gibi korkular...

elinde beliren dolu viski şişesi,
konuştuğum dili anlamanın neşesi.
"çıplakken de güzel misin?" diyen bakışlar,
emin olunca gözde beliren ışıltılar...

"senden önce böylesi olmadı" dedin.
beni de mi istanbullu zannettin?
"tatlım seni çok seviyorum" demek,
daha güçlü sandığın maymunu öpmek!

sonumuz olmadı küçük sevgilim.
kim olduğumu hiç mi göremedin?
"evet, evet aşkım" diye bağırmak,
karşındakini "ele geçirdim" sanmak?

bir arkadaşın evinde geçen ilk gece,
gözlerinde okuduğum küçük endişe.
birkaç hafta sonraki ilk buluşmamız,
onlarca kez birbirimize kavuşmamız...

"senin için her şeyi yaparım adamım"
"senin için her şeyi yıkarım kadınım"
gerçek aşkın getirdiği hızlı dürüstlük,
bunun sende yarattığı büyük kötülük!

"senden önce böylesi olmadı" dedin.
beni de mi istanbullu zannettin?
"tatlım seni çok seviyorum" demek,
daha güçlü sandığın maymunu öpmek!

sonumuz olmadı küçük sevgilim.
kim olduğumu hiç mi göremedin?
"evet, evet aşkım" diye bağırmak,
karşındakini "ele geçirdim" sanmak?
...