berbat bir ülkede yaşamak

hep daha iyi şartların olduğu ülkelerde yaşama hayali kurdurur insana... ama gel gör ki alışmış kudurmuştan beterdir misali, bir şekilde buradan kurtulmayı başaranlar kaçtıkları ülkeye dair bişeylere özlem duyuyorlar. bunlar genelde geride bıraktıkları insanlara ve alışkanlıklara duyulan özlemlerdir. aslında durumu özetlemek gerekirse insan elinde ne yoksa onu ister, çünkü insan bencildir.

şahsen, yüzde ellisi berbat bir ülkede yaşamaktan çok daha kolay olduğuna inandığım.

insanları olmasa fena ülke degil aslında.

bu düşüncenin arkasından gelen duygu çaresizlik duygusudur bende. bakıyorsun. bütün olumsuzluklarını görüyorsun ve bir şey yapamıyorsun. bu çaresizlik duygusundan sıyrılmak için biraz yurt dışına çıkayım diyorsun. şimdi masrafa gireceğiz yol, yeme içme vs. ama giren sadece bunlar değil. önce pasaport almak lazım. pasaport fiyatlarına bakıyorsun ve görüyorsun ki dünyanın en pahalı pasaportunu veriyor tabi olduğumuz ülke. e tamam diyorsun bu kadar pahalı olmasının bir nedeni vardır. belki gittiğimiz ülkelerde daha bi ayrıcalıklıyızdır. hani business class ile yolculuk edenler için hava alanlarında ayrı salonlar bulunması falan gibi. öyle bir şey olmadığını öğreniyorsun ve bir şey daha öğreniyorsun, bu pasaport ile avrupa'ya elini kolunu sallayarak gidemediğini. neyse, ne kadar bunun da ücreti diyorsun. iki kişilik bir ailenin en az bir pasaport har(a)cı kadar olduğunu öğreniyorsun. neyse bunu da verdik efendim. sonra. sonra kapıya gidiyorsun kelle başına 25 tl alıyorlar senden. neden? çünkü, sen tc vatandaşısın, başka bir ülkeye ait pasaportun varsa o zaman başka diyorlar. iyice canın sıkkın bir şekilde türk sınır kapısını geçiyorsun bir de bakıyorsun ki senin o dünyanın parası verdiğin pasaport inceleniyor, kıçı kırık bulgaristan'ın romanya'nın vatandaşının pasaportunun içine dahi bakılmadan bu arkadaşlar geçip gidiyor ve sen bir kez daha o duyguyu yaşıyorsun.

berbat demeyelim de biz ona metrobüs diyelim. şu metrobüsü trene çevirsinler istanbulla, otu serbest bıraksınlar türkiye ile bütün sorunlarım çözülmüş olur. çok daha iyisi olabilir miydi? evet. gel gelelim dünya çehresinde berbat denilemeyecek bir ülke yok. her ülkenin kendine özgü boku püsürü var yani. biz metrobüste çok yüz göz oluyoruz milletle diye bize abartılı geliyor, güney amerikalı ensestçilerle yaşamak da çok farklı olmazdı yani ya da vatikanlı sübyancılarla, sicilyalı biryantin mafyalarıyla, bulgar hırsızlarla ya da alman sistematik alkoliklerle ya da ne bileyim götü dona dona kanada'da ''ay herkes o kadar eşit görünmeli ki hindistanlı bir genelkurmay başkanımız olsun'' diye samimiyetsiz, vitrin çeşitliliği meraklısı insanlarla yaşamak da çok farklı olmazdı türkiyeden. git git en fazla moğolistan. heriflerde çadırın önüne halı sererek mesaj verme geleneği var. halı yatay serilmişse içeride sevişiyoruz yaklaştığını fark edersem vururum demek mesela. bir bardak su istemeye gittiğini düşün lan bilmeden. atam gözüyle baktığın bir milliyetin mensubu dik penisi ve elinde tüfeği ya da okuyla peşinden koşturuyor seni vurmak için çıplak halde. allah muhafaza hacılar.

70 iq üzerindekilerin, yani hepimizin bilinçli olarak yaptığıdır, razı olduğudur.
70 iq altındakiler ise "ya sev yabadabadu" demektedirler.

hiçbir şekilde vatanımı yaşanamazlaştırmayan biri olarak yaşadığım ülkeyi berbat buluyorum. asıl yaşanamazlaştıran kişiler berbat olandan memnun olanlardır. distopyada yaşıyoruz farkında değiller.

(bkz: harcanmak)(bkz: değer görmemek)(bkz: psikolojik sıkıntılar)

günden güne erimektir, psikolojik hastalıklarda patlamaya sebep olur. ve bu ülkede psikoloğa/psikiyatra gitmek deeliii deeliiiii yaftası aldığından çoğu insan bu psikolojik rahatsızlıklarla sürünüp yaşadığını zanneder.

tanımını yapacak cümlem yok. şuan yaşıyorum zaten.

yaşamadan anlayamayacakları bir şey...gün içinde hiç bir şey olmasa bile her an bir şey olacak ya da olabilecekmiş gibi hissediyorum.

gelecek olmayandır.

talihsizliktir.

başa gelebilecek en bahtsız şeylerden biri. türkiye'nin berbat bir yer olduğunu düşünmüyorum, çok iyi olmasa da kesinlikle berbat değil. ortalama veya ortalama altı diyebiliriz belli.

bol mülteci ile daha da yaşanmaz bir ülke haline geldi.

(bkz: türkiye'de yaşamak)

berbat bir ükede değil, berbat insanların içinde yaşıyoruz
aslında içinde bulunduğumuz coğrafya fena değil
ama
üzerindekiler ?
çoğu ? başka ülkede olsalar sokakta görsen selam dahi verilmeyecek tipler
biri aşırı dinci
biri aşırı kafatasçı
diğeri sapık
diğeri hırsız
diğeri bu devlet kafir, bende burada yaşarsam kafir olurum, deyip manyak manyak işlet yapıyor
sonuç ; biri keman çalarken, öbürü göbek atıyor, diğeri zırlıyor
kimin ne makamdan çaldığı belli değil
onun içinde düzen yok
ve bir sürede olmayacak gibi.........................

kotu kosullara sahip 1 ulkede yasamaktir.

sahsen azerbaycan'da yasayarak ben de bu sinifa dahil olmus oluyorum. 300 dolar asgari mi olur reis, hani yil 2024, hatirlatiyim dedim.