better call saul

ulan howard, ulan howard. bir yenilgiyi hazmedemedin. yok neden yaptınız, yok nasıl vicdan var sizde diye diye gördün mü başına gelenleri. helal olsun adamlara beni alt ettiler diyip evinde götünün üzerine oturmak yerine elinde bir şişeyle burnunu her boka sokarsan böyle olur. üzüldüm sana. ne şahit ne gazi oldun. yazık ettin kendine.

içimizden geçti vince gilligan. bu adamın deha olduğu x-files'ın bazı bölümlerinden bile belliydi. onun yazdığı/yönettiği bölümlere açın bakın, daha bombadır. ne yazsam, ne anlatsam, tam olarak bb evreni aşkımı ifade edemem. ilk kez e2 zamanlarında gördüm walter hocamı. better caul saul finaline kadar geldik. zaman aktı geçti, pandemiler oldu, reddit'te mike ehrmantraut'ı oynayan jonathan banks abimizin sağlığı için endişelendik dizi bitmesin diye. (pandemide çevremdekilerden çok bu adam ölmesin diye dua ettimsjdk). dizinin sub'ındaki o hallerimize şimdi gülüyorum. yaşlı abicim mike sonuçta. pandemide ona bir şey olsaydı, yoktu 6. sezon belki. her gün subreddit'te birisi "iyimiş mike" yazardı, "oh" derdik. meme olmuştu bu olay.

bb evreni çok ayrı bir sevdadır kalplerde.. şimdi de haliyle "üşüyoruz reis". harika bir destan bıraktı vince hocamız beyazperdeye. burada olsa sarılır öperim. ne desem boş, her sahnesi ayrı bir olay.

lalo'nun öldürdüğü fred whalen davasında, saul'un fred'in ailesine attığı pişmanlık dolu bir bakış var. o bakışa bile destan yazılır. şöyle başını yana çevirip bakıyor üzgün üzgün. psikoloji şöleni gibi işti. chuck'ın kıskançlığından tutun, kim'in aşkına kadar.

şu an, wendy ya da saul'un kankası kel meriç avukata spinoff çekseler yok demem. saul'un "sucker brothers" dediği fotokopi makinası satan adamlara bölüm çeksinler, oturur izlerim. bu kadar her karakterine aşina olduğumuz dizi bulmak zor. lost'tan sonra bu durum olmaz diyordum, oldu be oldu.

edit: kim gibi kadıın kalmadı dünyada. kezolara kaldık hep.

breaking bad izlemeden başladığım ve devam ettiğim muhteşem dizi.

bir avukatın sıra dışı hayatını anlatan, olayların yavaş yavaş geliştiği, güzel çekimlerle birleşmiş iyi dizi.

howard, chuck gibi karakterlerin derinliği ile büyüleyen...
chuck'ın kardeşine olan patalojik kıskançlığına delirmiştim. onuncu, belki yirminci tekrar izleyişimde haklı noktalarını görüyoruz, onu da anlıyoruz. yönetmen bunu istiyor zaten. keza howard hamlin. züppe, burjuva, anlayışsız gibi duran howard'ın, o son sahnesinde attığı tirad ile ve eşi ile onu biraz daha tanıyoruz.
jimmy zaten hep slipping jimmy dediğimiz de oluyor, ona hak verdiğimiz de. hırsızlık yaptığı için burs alamayan kıza attığı tiradda "yüzüne güler ama seni aralarına asla almazlar. aldırma! kazan!" dediği sahne bir efsanedir.
abicim kevin wachtell adlı amerikan sağcısını temsil eden karakter bile inanılmaz işlenmiştir. yok böyle bir güzellik. yolda yürüyen adama spin-off çekseler izlerim yeniden.