bilardo oynamak

zevkli bir oyunmuş, bugün matematik hocası gelmeyince arkadaşlarla birlikte ilk kez oynadım. 3/3 toplam 6 kişi grup olarak oynadık sıra sıra. uzaktaki bir topa denk getirmeyi bile başardım. o kadar zor değilmiş oynamak. takriben 100 atış yapan biri az buçuk oynayabilir hale gelebilir gibi geldi ayar olarak. henüz 7-8 atış mı ne yaptım işte. 2 kişilik oyun olsa 5 oyunda bir yerlere gelirsin acemi olarak ama öğreten birinin olması lazım azıcık.

çok keyifli bir aktivitedir. manit ile karşılıklı oynanan dadından yenmez.

zenginligin ilk adimidir. biz fakir adamiz, oyle rafine zevklerimiz olmaz evelallah.

pilarda pilarda... pilarda oynayiler rus karilarina gideyiler...

"almanlıktan aldığım tadı hiçbir şeyden almadım, belki bilardo...ama yok lan almanlık daha güzel"

(bkz: umut sarıkaya)

bir zamanlar istisnasız her gün yaptığımız eylem. önce ben ablamdan öğrendim, sonra kuzenime öğrettim. sonra da yüküne oynayıp herkese kitlemeye başladık. yenildiğimiz de tabii ki oluyordu ama işi şansa bırakmamak adına önce "kurbanlarımızı" biraz izliyorduk. bakıyorduk ki dişimize göreler, gidip "eşli oynar mısınız?" diye soruyorduk. 2 kız görünce kesin yeneceklerini düşünüp kabul ediyor ve yenilip gidiyorlardı. hahah!

gelişim bu oyunda hızlı oluyor onu fark ettim, genel olarak hala kötü(acemi) olsamda en uzaktaki topların bir kaçını isabetli atış yaptım hatta birini soktum baya uzaktan. öyle düşündüğüm kadar zor değilmiş giriş seviyeye gelmek.