bir acayip duygu

nâzım hikmet'in bursa tutukevi'ne nakledilişinin birkaç ay sonrasında, o vakitlerde evli olduğu piraye için yazdığı şiir:

***
mürdüm eriği
çiçek açmıştır,
ilk önce zerdali çiçek açar
mürdüm en sonra

sevgilim,
çimenin üzerine
diz üstü oturalım
karşı - be- karşı.
hava lezzetli ve aydınlık
fakat iyice ısınmadı daha
çağlanın kabuğu
yemyeşil tüylüdür
henüz yumuşacık....

bahtiyarız
yaşayabildiğimiz için.
herhalde çoktan öldürülmüştük
sen londra'da olsaydın
ben tobruk'ta olsaydım
bir ingiliz şilebinde yahut...

sevgilim,
ellerini koy dizlerine
bileklerin kalın ve beyaz
sol avucunu çevir:
gün ışığı avucunun içindedir
kayısı gibi...
dünkü hava akınında ölenlerin
yüz kadarı beş yaşından aşağı
yirmi dördü emzikte...

sevgilim,
nar tanesinin rengine bayılırım
nar tanesi, nur tanesi
kavunda ıtrı severim
mayhoşluğu erikte...

...yağmurlu bir gün
yemişlerden ve senden uzak
daha bir tek ağaç bahar açmadı
kar yağması ihtimali bile var
bursa cezaevinde
acayip bir duyguya kapılarak
ve kahredici bir öfke içinde
inadıma yazıyorum bunları,
kendime ve sevgili insanlara inat.
***

bu da kimsesizlerinkimiraikkonen'den küçük bi hatıra: