bir hikayenin içinde olma duygusu

neredeyse her şafak vakti hissettiğim duygu. gün ağarırken ufukta beliren ışık, hikayenin başladığının habercisi. bugün başımıza ne gelecek? başrol mü yoksa yardımcı rollerde mi bulunacağız? umudun peşinde hepsi güzel.

başrolü olunan hikayeyi zaten yaşıyoruz. bu duygu tadabilmek bazen hayatın akışında olan her şeyi yorumlayışımızı değiştirmekle mümkün. bazen de zaten dünyanın en pesimist hikayesini yaşıyor oluyoruz. hayatımız zaten bitmiş, zaten her şey çok kötü ama unutuyoruz ki bu hayatta hiçbir şey sadece iyi ya da kötü olamaz. biz nasıl bir hikaye okumak istiyorsak o hikayeyi okuruz.

insana yaşama sevinci veren en önemli unsur. aksi için : (bkz: tutunamayanlar)

harika bir şey ama hikayeye bağlı, gerçi arkadaşlar hepimiz neticede bir hikayenin içinde değil miyiz?