bir insanı mutlu etmek seni mutsuz edecek olsa

eder miydiniz mutlu. kendinizi mutsuz edip.
böyle çok fedakar ağır şeyler düşünmeyin. böbreklerini vermek gibi kul köle olmak gibi değil.

edit. tam tersi de olabilir.
peki bir insanı mutsuz etmek seni mutlu edecekse diye de düşünülebilir.

hayatta böyle sonuçlar doğuracak seçimlerimiz illa ki olmuştur. hangimiz hoşlandığımız kişinin başlamak üzere olan ilişkisi için taktikler vermedik? hangimiz biri üzülmesin diye içimizi kemiren bir gerçeği saklamadık? hangimiz bir kuytu köşe başında bir vefasız için yol gözlemedik? aa yok bu değil.

sonuç olarak bahsettiğimiz şeyin adı direkt fedakarlık oluyor ve fedakarlık dediğimiz şey bizi hem mutlu eder hem üzer. doğasında vardır bu. bizden bir şeyler götürdüğü için yapmak zordur ve kıymetlidir.

sonuç olarak; karşıdaki kişinin ne kadar mutlu olacağı ve benim ne kadar mutsuz olacağım arasındaki ilişkiye bağlı cevabı değişir.

edit: 75 kez daha "sonuç olarak" deseydim keşke ahahs

her zaman öncelik kendimindir.