1.
bir resim çizdim bugün. yamuk süzülüp giden derelerim yok benim, tepede gülümseyen güneşim yok henüz, aydınlık da değildi sayfam oysaki. keskin çizgileri olan vadilerim, bir bacası tüten evim hiç olmadı zaten. ip atlayan çocuklarım, kırmızıya boyanmış elma ağaçlarım da yok. zaten resim çizdiğim yer de evimde tv karşısında bir tarafta sobayı körükleyen annemin yanı değil. buz gibi mahkeme salonunda elime tutuşturulan ucu kırık kalemimle annem ve babamla nasıl yaşadığımı çizmemi istediler. hayallerimi karıştıramadım bu temiz sayfalara, onlar şu an gerekli değilmiş, öyle dedi amcalar. çiziyorum boyuna renksiz yamuk yumuk çizgileri... oysa ne çok isterdim tepede gülümseyen bir güneşim olsun en çok onu çizmeyi isterdim, çünkü onunla ben de gülümserdim.
devamını gör...