1.
yazarın ilk romanı,benim ise bu yazardan okuduğum ilk kitap.
kitap konusunda özellikle türklere ön yargılıyım. birkaç özenti kitap okuyunca bırakmıştım. tedirgin başladım bu yüzden. ancak akıcı ve merak uyandıran dilini beğendim.
iç hesaplamalar fazlaca ön planda.
kitap, öğretmenini almaya giden başkahraman süha ile açılış yapıyor. o uzun yolda; okul zamanı, arkadaşları geliyor aklına. dalgın dalgın giderken kaza yapıyor ve aksiyon başlıyor.
arabası kullanılmaz hale gelince mecburen yürüyen süha bir köye varıyor. orada da canlanan anıları eşliğinde kimseyi bulamayınca, terkedilmiş bir köy olduğuna kanaat getirip ümitsizliğe kapılıyor. sonradan herkesin başka bir yerde olduğunu tesadüfen bulunca aslında yardım istemeye geldiği bu insanları seyretmeye başlıyor.
orada yaşananlar ve süha'nın kendi yaşadıkları arasında çok ani geçişler var. ilk başta zorlandım ama sonradan yakalayabildim.
bu kitaptan ne öğrendim diye düşünüyorum da hainlik, sessizlik, laf taşıma, küçük görme, kendi karmaşamız, dayatmalar, körü körüne bağlandıklarımız, tartışılır doğrular ve yanlışlar... sesten değil de bütün sıkıntılar sessizlikten çıkıyor sanırım. toplumca konuşmayı bilmiyor ve bunu değiştirmeye dahi çalışmıyoruz. yapanlar da uzak duruyor her şeyden, ne yapalım, düzen bu!
yıllar sonra dava ve okul arkadaşları ile buluşan süha hepsinin değiştiğini, unuttuğunu hatta yozlaştığını düşünüyor.
sonuç olarak yaşadığı her şey bir hayal kırıklığı ve başladığı yere geri dönüyor.
merak ederek bu akıcı dili bir olmasa da iki çırpıda bitirdim bitirmesine. alıntı metinlerin başına ve sonuna üç nokta konur ya, işte öyle önünü ardını bilmediğimiz bir hikaye.
çok kötüledim gibi ancak kendim için bu yazara bir fırsat daha vereceğim. ama başka zaman.
kitap konusunda özellikle türklere ön yargılıyım. birkaç özenti kitap okuyunca bırakmıştım. tedirgin başladım bu yüzden. ancak akıcı ve merak uyandıran dilini beğendim.
iç hesaplamalar fazlaca ön planda.
kitap, öğretmenini almaya giden başkahraman süha ile açılış yapıyor. o uzun yolda; okul zamanı, arkadaşları geliyor aklına. dalgın dalgın giderken kaza yapıyor ve aksiyon başlıyor.
arabası kullanılmaz hale gelince mecburen yürüyen süha bir köye varıyor. orada da canlanan anıları eşliğinde kimseyi bulamayınca, terkedilmiş bir köy olduğuna kanaat getirip ümitsizliğe kapılıyor. sonradan herkesin başka bir yerde olduğunu tesadüfen bulunca aslında yardım istemeye geldiği bu insanları seyretmeye başlıyor.
orada yaşananlar ve süha'nın kendi yaşadıkları arasında çok ani geçişler var. ilk başta zorlandım ama sonradan yakalayabildim.
bu kitaptan ne öğrendim diye düşünüyorum da hainlik, sessizlik, laf taşıma, küçük görme, kendi karmaşamız, dayatmalar, körü körüne bağlandıklarımız, tartışılır doğrular ve yanlışlar... sesten değil de bütün sıkıntılar sessizlikten çıkıyor sanırım. toplumca konuşmayı bilmiyor ve bunu değiştirmeye dahi çalışmıyoruz. yapanlar da uzak duruyor her şeyden, ne yapalım, düzen bu!
yıllar sonra dava ve okul arkadaşları ile buluşan süha hepsinin değiştiğini, unuttuğunu hatta yozlaştığını düşünüyor.
sonuç olarak yaşadığı her şey bir hayal kırıklığı ve başladığı yere geri dönüyor.
merak ederek bu akıcı dili bir olmasa da iki çırpıda bitirdim bitirmesine. alıntı metinlerin başına ve sonuna üç nokta konur ya, işte öyle önünü ardını bilmediğimiz bir hikaye.
çok kötüledim gibi ancak kendim için bu yazara bir fırsat daha vereceğim. ama başka zaman.
devamını gör...
2.
ahmet ümit'in en sevdiğim kitabı. doğrularını arayan genç bir adamın hikâyesini anlatıyor, aslında birçoğumuzun hikâyesi. "neden bu düzen böyle, herkes neden düşman..." diyorsanız okumalısınız. incecik de bir kitaptır, 120 sayfa civarıydı yanlış hatırlamıyorsam. ahmet ümit'in diğer kitaplarını da tavsiye ederim.
devamını gör...
3.
türk polisiye yazarı ahmet ümit'in 1993 yılında yayımlanan polisiye türünde yer alan 140 sayfalık romanı olup 2012 yılında sinemaya da uyarlanmıştır.
süha karakterinin yaşadıkları ve izlenimlerini konu edinir.
ama içimdeki acı susmama izin vermiyor.
süha karakterinin yaşadıkları ve izlenimlerini konu edinir.
ama içimdeki acı susmama izin vermiyor.
devamını gör...