bir şey ikram ederken çok ısrar etmenin kabalık olması

az önce komşumun çikolata ikramını nazikçe reddetmeme rağmen bayram bayram, allah için al diyerek en az 7-8 defa ısrar etmesiyle bir kez daha hatırladığım durum, tespit.

yahu istesem neden utanayım? alırım. dedirten durum.

ninemi hatırlatan başlık. ben o sofraya oturana kadar sürekli hadi gel diye tekrar eder. yahu istemiyorum nineciğim,istesem yemem mi hiç? diyette misin sorusu da cabası.

bence bu durum aradaki yakınlık, samimiyet ve akrabalık ilişkilerine göre değişir. yeni tanıştığımız veya fazla samimi olmadığımız kişilerin ikramını ikram geri çevrilmez diyerek kabul ederim fakat samimi olduğum yada yakın akrabalarımdan anlayış beklerim istemiyorsam istemiyorumdur. ısrarın fazlası kabalığa giriyor katılıyorum.

hatay da arkadaşlarla şöyle bir diyaloğa şahit olmuştuk.
-mezeden de yiyin, et getireyim biraz daha?
-yok teyze çok doyduk, saolasın

-de ellah için yeyin sanki ne yemişsiniz, öğrencisiniz siz, açsınızdır, vallah bırahmam. ölümü görün he?

hadi gel yeme. gözlerinin içindeki o üzüntü. yüzündeki saflık. bir haftalık yemiştik o gece. yarın direk kendimize başka bir yer bulduk. demem o ki, ısrar eden öyle gördüğü için ediyor, ısrar etmese eksiklik yaptığını düşünecek. kırmadan reddetmenin yollarını bulmak lazım.

o ne demek ağzıma tıktıkları bile oluyor. evet bir keresinde birinin parmağını ısırdım. sokmasın o zaman elini ağzıma.

bir şey ikram ederken en fazla iki defa sorulması makbuldür. örnek diyalog ise şöyle:

x: kahve ister misin?

k: teşekkür ederim, içmeyeceğim.

x: emin misin? buranın kahveleri güzeldir.

k: canım şu anda bir şey istemiyor, teşekkür ederim düşüncen için.

x: peki, sen bilirsin.


tabii bu diyalog biraz kibar oldu ancak siz bunu diğer insanlarla aranızdaki samimiyete göre uyarlayın, pişman olmazsınız.


tanım: haklı bir önerme.

tc sınırları içinde ayıp değildir. çünkü biz annelerimizden öyle gördük.

ikram ederken degil sadece ama bir şeyin ısrarı o kişiyle kurduğun yakınlığa bağlıdır bence. mesela çok yakın olduguna yaptığın ısrarla öyle çok yakın olmadığın merhaba merhaba olduğun insana yaptığın ısrar aynı değildir benim için. ki ona ısrar da yapılmaz zaten. sorup geçersin sadece

katıldığım önerme.

hayattaki en kaba davranışım.

yemek yediğim zaman veya bir şey atıştırdığım zaman karşımda biri varsa mutlaka ona da ikram ederim. ben yerken onun yememesi beni izlemesi hoşuma gitmez. yetiştirme ile alakalı bir durum herhalde. yemeğin varsa paylaş, yiyeceğini ikram et, elindekini paylaşmasını bil diye büyütüldüm/ büyütüldük.

önce sorarım, hayır derse, al işte ya ye diye tekrar ikram ederim. hiç yok yemem diyene de denk gelmedim ayrıca *
sevmiyorum, alerjim var dediği müddetçe de ısrar etmem ama aksi halde kaçışı yok*