bir üstteki tanımı okumadan tanım giren yazar

pek nadiren okurum. amacım birşeyler yazmak okumak değil. he diyeceksiniz neden oy veriyorsun mutlu olsun diye oylar veririm. (bkz: swh) sanat keyfim içindir.

çoğu zaman okurum aynı şeyi yazmamak açısında da çoğunluğa göz atarım.
okuduğumu artılamamdan anlarsınız.

okumadım ne yazıyoruz?

bırak son yazılmış olanı, açılan bir başlığın ilk tanımını dahi okumuyorum ben..

akış'ta görüyorum başlığı ve hemen o an aklıma bir şeyler geliyor, yazmaya değecek...
başlığa girdiğim gibi de yazmaya başlıyorum...

bazen ters gelebiliyor, evet.. üstteki yazar üzerine alınabiliyor..
bazen de pişti oluyorum mesela başka bir yazarla..
yazmak istediğim şeyin hemen hemen aynısının daha önceden yazılmış olduğunu görürüm ve bu durum pek hoşuma gitmez..
silerim hemen kendi yazdığımı..

biraz da bu nedenle uzun yazarım ben..
ne kadar uzun yazarsam, o kadar özgür hissederim kendimi.

(bkz: beni tanıdılar siz kaçın)