boşa çabalamak

suyu çapalamaktır.

zaman kaybı . bazen o kadar çok uğraşırsınız ki bir şeyler istediğiniz gibi olsun diye olmaz . ya da birine bir şey anlatmaya çalışılırsınız anlamaz anlamak istemez çünkü kendi düşündükleri vardır ve tek doğru o dur. her türlü açık denizde çektiğiniz kürekler sizi bir yere götürmez.

çabalaman gerektiğini düşünürsün çünkü bir kazanç elde etmelisindir, yüzersin yüzersin bir de bakmışsın ki kıyıdan ayrılıp okyanusun orta kısmına gelmişsin. sonra fark edersin etrafta bunun için çabalamanı söyleyenlerin hiçbiri yok. eh yorulursun tutunacak bir şey ararsın ama o okyanusun ortasında tutunacak bir şey olmadığını, bunu gerçekten yapmak için hiçbir isteğinin olmadığını anlarsın. ya durup boğulman gerekir ya da olanca gücünle çırpınarak karaya ulaşacak metaneti toplaman.
insan çabuk unutur eğer doğru yerdeysen karadan deniz gözükür ve seni başka uğraşlar için kandırır. önemli olan o çabalamanın içindeki tutkudur. tutku aldığın bir şey asla boşa gitmez ve okyanus hiçbir zaman boş kalmaz.

sıkılma nedenimdir. sıkıldım ama ben , ekşi kapandı, burada ise çaylaklıktan çıkamadım, herkes miyim ki boşuna bekleyeyim, açsınlar ekşiyi.

boşa değildir hic bir caba ,en azindan ben her şeyi yaptim olmadi dersiniz gönül rahatlığı ile.

gereksiz yorar.

bazen amansız ruh sıkıntını görmezden gelmek adına dev bir fincan türk kahvesi yapmaktır.