boyoz

ızmir'in sembolü haline gelen yiyecek.

yanında fırında haşlanmış yumurta, tuz, karabiber, çay ile muhteşem olan, izmir bombası gibi zorlama değil, izmir'in tarihinden gelen yiyecek.

--- alıntı ---

boyoz, 1492'de türkiye'ye yerleşen sefarad yahudileri tarafından anadolu ve özellikle izmir mutfağına katılmış, izmir damak tadı ile özdeşleşmiş, mayasız bir hamur işidir. izmir boyozu adıyla coğrafi işaret almıştır. boyoz, ispanyolca yazılışıyla bollos, "küçük somun" anlamına gelen bollo sözcüğünün çoğuludur.

--- alıntı ---

yemeyen insanların bu kadar sevilmesine anlam veremediği izmir’e özgü bir hamur işi. ah bir de çok dökülmese...

klasik bir gereksiz izmir abartısı yiyecek.

izmire özgü genellikle sabahları tüketilen hamur tipi yiyecektir. bu kadar beğenilmesine gerçekten saşıyorum biraz bana sanki abartı geliyor ama damak zevkleri herkesin farklıdır saygı duymak gerek.

yanında genellikle haşlanmış yumurta ile tüketilen, izmir'e has bir hamur işi türüdür. orijinali sade olanıdır. baklava hamurundan ipincecik açılmış hamurun üst üste gelmesi ve fırınlanması gibidir. milföy hamurunu andırır.

yalnız dikkat etmek gerekir, çok yağlı bir besindir. hatta yine bir izmir efsanesi olarak, yağsız çeşidinin yağlı çeşidinden daha yağlı olduğu iddia edilir.

marmara'da yaşayanlar sabahları sarıyer börekçisi'nden yediği kıymalı soğanlı böreği midesine saygı duymadan nasıl yiyorsa, biz izmirliler de bu yiyeceği öyle yiyoruz.

edit: yalova'da öğrencilik yıllarımda "boyoz var mı?" diye sorup, "boza satmıyoruz" cevabı alalı seneler olmuş. hem bu kadar tarihi olup, hem başka şehirlere yeni yeni yayılan bir yiyecektir.

bir yiyecek. reklamı iyi yapılıyor ama tat olarak beni tatmin etmedi. ilk yediğim zaman bu muymuş dedim.

bizim angara il sınırları içerisinde "açma" dediğimiz şeyin biraz farklısıdır. izmirlilerin en basit şeye bile kendine has isim takıp, sanki bir tek onlarda varmış gibi söyleme huylarına ifrit olduğum şeylerden sadece birisidir.

yerken her yere dökülen, sevmeyenlerin hep çok yağlı diye sevmediklerini söyledikleri güzide yiyecek. izmire aittir. antalya bodrum gibi turistik yerlerde de bulduğum olmuştur. yanında haşlanmış yumurta yenmesi gerektiği söylense de beyaz süzme peynirle yemeyi daha çok severim.

izmirin meşhur yiyeceği.

hakkında türlü türlü rivayetler dolaşır ama içlerinden en sevdiğim: boyoz aslında göçmen insanların yiyeceğiymiş, kolay kolay bozulmaz çünkü. bir süre böyle devam ettikten sonra insanlar boyozdan putlar yaratmaya başlamış kendinlerine ve buna tapmaya başlamış. daha sonra aç kaldıkça bu putları(yani boyozları) yiyerek karınlarını doyurmaya başlamışlar.

öyle de garip bir rivayet işte, sonuç olarak ne çıkarım yapılır bundan ben de emin değilim.

izmir'de günün her saati sıcak boyoz bulabilirsiniz, yanına da mor fırın yumurtası üzerine de karabiber ile tuz. ben bir fırına gideyim en iyisi.

izmir'de en çok özkanlar migrosun yan tarafına geceleri gelen boyozcudan 4 boyoz-2 yumurta kombiniyle tüketmeyi sevdiğim bir çeşit börekti.
izmir yılları artık çok uzakta kalsa da boyoz insanı bir yere ait hissettiren, yani izmirle bağ kurmamı sağlayan detaylardan birisi olarak hep orada.

overrated olduğunu düşündüğüm hamur işi. poğaçadan çokta bir farkı olmayan izmirlilerin isim verelimde farklı olsun dediği kalori bombasıdır.

izmir'de kahvaltıların vazgeçilmezi. sabah erken kalkıp kahvaltıya fırsat bulamayanların kurtarıcısı. üzerine karabiber dökülmüş haşlanmış yumurta ve çayla uyumu olağanüstü. bu kadar yazdım, gidip 5 tane alayım.

izmirlilere özgü bir kahvaltı olarak bilinen boyoz ; zamanla ülkemizin neredeyse tamamında kahvaltı için tercihler arasında girmiştir

izmir'in muhteşem kahvaltılık hamur işi. başka yerde de kolay kolay bulunmaz, bulunsa da izmir'deki tadı vermez. en güzel çay ve yumurtayla gider kanımca.

izmir'de banyo bataryasına verilen isim.

şimdi efenim, yazın ege sahillerine gelip, sahilde suya şap şap yaparak "over rated yiyecek abi yaa" tarzı ağzını eğe büke konuşarak olmuyor bu işler. allah inandırsın ağzımızı bırakıp başka yerlerimizle gülüyoruz sahilde sizin bu sizin çok cool tavırlarınıza...
konumuzun ana öğesine gelince;
boyoz ispanya dan seferad ( judíos sefardíes) vatandaşlarımız tarafından izmir e getirilmiş ve ispanyolca aslında bollo de pan ın kısaltılması bollo nun (okunuşu : boh-yoh) çoğul hali bollos dan türemiş bir kelimedir. bir gün malaga dan gelen ispanyol dostuma sabah kahvaltısı olarak sıcak sıcak alıp geldiğimde çok mutlu olmuştu. ve bu seferad kültürü üzerine keyifli bir sohbet yapmıştık.

günümüzde boyoz, izmirde bir sabah kahvaltısı klasiği olarak çay, yumurta ile birlikte tüketilir. gece geç saatlerde dahi fırınlarda sıcak sıcak bulunur ve alkol sonrasında ( emin ol o dandik ıslak hamburgerdern 10 kat başarılı ve yöresel olarak orjinal bir lezzet) veya akşam yat zıbar menüsü olarak da tercih edilir.

sonuç olarak biz kendi yiyeceklerimiz, kendi kültürümüz ile gayet mutluyuz. beğenmemiş olmanız bizi 1 g ırgalamadığı gibi gülüp geçiyoruz üstüne de. hadi bakalım siz denizde şap şap yapmaya devam...

izmir denilince akla ilk gelenler hamur işidir. sıcak çay ve haşlanmış yumurta ile ikram edilen festivali bile vardır.

izmirliler sözlüğü istila ediyorr.! bugün bu üçüncü izmir ile ilişkilendirilcek başlık, dahası da gelecek gibi ama dur bakalım.

kendi adıma soyluyorum gevrek simit boyozu döver.