büyük taarruz'da türk ordusu'nun önünden geçen kurt

başka milletlerin mitolojilerinde, efsanelerinde olacak olayları biz ulus olarak gerçek hayatta yaşadık, yaşıyoruz.
sene 1922... büyük taarruz öncesi düşmana hücum etmek için kocatepe sırtlarına yürüyen şanlı ordumuzun önünden o yoğun sisin, tepelerin, çayırın çimenin ardından süzülüp gelen bir kurt geçer. hayvanın bu insan selinden korkması gerekirken, kurt aksine ordumuza bir hayli yakın şekilde hareket eder. binlerce yıldır türk töresindeki en mübarek, en simge hayvan olan kurt, türk ordusu'na zaferi müjdeler gibi taarruz başlamadan moral vermek istemiştir sanki. kurdu gören türk askerlerinin yüreğine zaferin inancı iyice çöker ve hep bir ağızdan "zafer bizimdir!" diye bağırırlar!
bu taarruza katılan dedemin dedesi türk piyade çavuşu hasan dedem bu kurdu gördü mü bilmiyorum ama, ondan duyanların anlatımıyla hücum sırasında hem askerlerini motive etmek hem de düşmanı korkutmak için öyle çok bağırarak düşmana hücum etmiş ki günlerce sesi çıkmamış bir daha.
bu yüce vatan kahramanlarının ruhları şad olsun... havai fişek patlasa korkudan altına dolduracak lavuklar "kurtuluş savaşı hiç olmadı, üç beş yunanla çatıştık diye atıp tutuyor şimdilerde!" ödlek soysuzlar siz kimsiniz de türk'ün şanlı zaferlerine bok atıyorsunuz lan heh pontus'un, ermanistan'ın kayıp çocukları sizi!
büyük taarruz'da vatan için kolunu kaybeden gazi dedemiz zamanında böyle anlatmış bu kurt olayını...