çanakkale geçilmez

gemilerde “jurnal” adı verilen bir seyir defteri bulunur. gemi limandayken ya da seyir halindeyken yaşanan gelişmeler bu jurnal defterine kaydedilir. geminin rotası, hızı, geldiği ve gideceği liman, vardiya değişimleri gibi bilgiler jurnale not edilir.

gemi sığ sulardan ve önemli su yollarından geçerken de jurnal sürekli güncellenir.

örneğin, cebelitarık boğazı geçilirken “03:00 cebelitarık’a girildi” , “07:00 cebelitarık geçildi” gibi saat belirtilerek yazılır.

keza istanbul boğazı’ndan geçerken “08:00 istanbul boğazına girildi, 10:00 kavaklar geçildi, 11:00 hisar geçildi, 13:00 istanbul boğazı geçildi” gibi sürekli notlar jurnal edilir.

lakin aynı gemiler çanakkale boğazı’na geldiklerinde jurnal defterine bunlar yazılmaz.

çanakkale boğazı seyri tamamlandığında jurnale “09:00 çanakkale çıkıldı” yazılır;

ya da “15:00 şehitler abidesi 2 milden selamlandı” şeklinde not düşülür.

çünkü herkes bilir ki bu dünyada her yer geçilir ama çanakkale geçilmez!

kilinclaw.com.tr/canakkale-...

cennet vatanın kutsal şehitlerine selam olsun...

"çanakkale geçilmez"
bouvet zırhlısının yırtılan çelik gömleğini yenilemek üzere geriye kaçarken, bir gece önce dz.yzb.hakkı'nın nusret mayın gemisiyle boğaza döşediği mayınlara çarparak 639 personeli ile birlikte karanlık limanın sularına gömülmesini canlandıran bir tablo...

geçilemedi, geçilemeyecek!

bu söz bir zaferin özeti değil bir milletin iradesinin ifadesidir.

aynı irade bugün can çekişiyor ama hâlâ yaşıyor. son nefese kadar da savunmaya devam edeceğiz.

çanakkale geçilmez destanını kuru ekmek ile yazan kahraman mehmetçiklerimizin yarasını sarmak için cephede görev almak isteyen nice kahramandan birisi olan, ilk türk hemşire safiye hüseyin, reşit paşa vapuru'nda cepheye gitmek için şu sözlerle bir mektup kaleme almış...

besim ömer paşam,

yiğitlerimizin yarasını sarmak gibi bir ulvi görevi yerine getirme saadetini tecrübe etmeme izin veriniz. iyileştirdiğim her yara benim için küçük bir madalya olacaktır.

bu hizmete koşarken hiçbir ödül beklemediğimi açık ve kesin bir dille ifade etmek isterim. görevimiz efendim… görevden de hangi şartlar altında olursa olsun kaçmam. kaçamam. canlarını sakınmayan bunca yiğidin yarasını sarmak için gitmekten ben neden imtina edeyim?

yolumuzda denizaltılar olsa bile… ne fark eder? ne gam ki, besim ömer paşam?

şunu iyi biliniz paşam, içime doğmaktadır ki rabbim bizi bu görevimizin aciliyetinden, öneminden dolayı inşallah koruyacak ve esirgeyecektir. gözetecektir.

oraya sağ salim gideceğiz ve yaralılarımızı alıp istanbul’a yine sağ salim döneceğiz…

kadını, erkeği, genci, o sene geçici olarak kapanan tıbbıye öğrencilerinin dahi katılımı ile, bir mucizeyi gerçek kılmaktı çanakkale destanı. gözlerimi yaşartan, tüylerimi ürperten, ingilizlerin istanbul'da kullanmak için bastırdıkları paranın istanbul'a ulaşamadan çanakkale'de kalmasını sağlayan bir zaferdi bu kanlı savaş.

şu cümle aklımda: "tarihini bilmeyen sınırlarını koruyamaz". valhasıl, yapılacak şey bol bol okumak.
cephedekilerin psikolojisini anlamak için, düşman askerlerinin günlüğünde bile; nöbetçi tarafından vurulan türk askerinin yırtık pırtık kıyafetlerine bakıp onun ayakkabısına şaşıran düşmanın aldığı notları görüp de, nasıl bir şartta bu zaferin kazanıldığını anlamak için, inancın karşısında duracak hiç bir güç olmadığını bir kez daha idrak etmek için, özellikle jonathan king'in bir derlemesi olan gelibolu günlükleri kitabını ve 21 yaşında şehit olan ismail naci'nin günlüklerinden derlemeler olan allahaısmarladık'o okumanızı öneririm. cepheye su taşıyan, katıra erzak yükleyen çocuktan, ulu önder mustafa kemal atatürk'e, tüm komutanlara kadar ruhları şad olsun.

türk milletinin bağımsızlık tutkusunu ateşleyen, cesaretiyle tarihe yön veren gazi mustafa kemal atatürk'ü ve vatan için canlarını feda eden şehitlerimizi rahmetle anıyorum.

şerefli türk ordusunun kısıtlı imkanlar içerisindeyken dahi, harikalar yaratabileceğini tüm dünyaya gösterdiği destansı savaştır. an itibariyle yıl dönümüdür. kutlu olsundur.

başta mustafa kemal atatürk ve silah arkadaşları olmak üzere, çoluk çocuk demeden göğsünü siper eden tüm şehitlerimizin ruhu şad olsun

315.000 kişi (neredeyse yarısına asker denemez) + 230 top + 400 mayın > + 570.000 asker + 1155 top + 231 adet gemi!

türk milleti onaylı, %100 çalışıyor.


bombasırtı olayı ( 14 mayıs 1915 ) çok önemli ve dünya harp tarihinde eşine rastlanması mümkün olmayan bir hadisedir. karşılıklı siperler arasındaki mesafe 8 metre, yani ölüm muhakkak. birinci siperdekilerin hiç birisi kurtulamamacasına hepsi düşüyor. ikinci siperdekiler yıldırım gibi onların yerine gidiyor. fakat ne kadar imrenilecek bir soğukkanlılık ve tevekkülle biliyor musunuz? bomba, şarapnel, kuşun yağmuru altında öleni görüyor, üç dakikaya kadar öleceğini biliyor ve en ufak bir çekinme bile göstermiyor. sarsılma yok. okuma bilenler kur'anıkerim okuyor ve cennete gitmeye hazırlanıyor. bilmeyenlerse kelimeişahadet getiriyor ve ezan okuyarak yürüyorlar. sıcak, cehennem gibi kaynıyor. 20 düşmana karşı her siperde bir nefer süngüyle çarpışıyor. ölüyor, öldürüyor. işte bu türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren dünyanın hiçbir askerinde bulunmayan tebriğe değer bir örnektir. emin olmalısınız ki çanakkale muharebelerini kazandıran bu yüksek ruhtur.

mustafa kemal atatürk

ne mutlu türk'üm diyene!!!

eşini, çoluğunu çocuğunu vatan için geride bırakan şehitlerimizin ruhu şad olsun.