careless whisper

hiç beklemediğim şekillerde kalbimden vuran şarkıdır.

gezegenin en iyi saksafon solosuna iyelik eden şarkısıdır. george michael, otobüste bestelemiştir bu şarkıyı. gerçek duyguların, aşkların, samimiyetin ve dostluğun en iyi şekilde yaşandığı (benim de en çok sevdiğim dönem olan) 80'ler dönemine denk gelen, 1984 yılında piyasaya çıkan harikulade bir parçadır. orgazm taklitlerinin yapılmadığı, sadakatin yalnızca bir sözcük olarak icra edilmediği, soft sevişmelerin vazgeçilmez müzikal şölenidir.
hatta, en duygusuz birini bile durup dururken aşık edebilecek kapasitededir. bol biktarda oksitosin salgılatır.
üzerine ne kadar konuşulsa da kifayetsizdir her sözcük. michael 2016'da gözlerini yummuştur hayata.

en güzel coverlarından biri (bkz: postmodern jukebox)'a ait olan george michael şarkısı. bahsi geçen cover için bakınız

ingilizce'de sensual diye bir kelime bulunmaktadır. bu kelimenin türkçe karşılığı yoktur. işte bu kelime nedir? diye soran olursa, cevabı bu parçadır.

seether coverının orijinalinden daha güzel olduğu george michael şarkısı.

daha gaza getirilmiş halini dinlemek isteyenler için kiara rocks coverını önerebileceğim şarkı

az önce tesadüfen pek tatlış bir coverını daha keşfettiğim nostalciks şarkı. hemi de vokalinde elise trouw bebişim var. elise trouw; başlığında da anlattığım üzere mash-up şarkıları ve multi-instrumentalist kişiliği ile tanınmış bir birey ancak bu coverdaki vokal performunu da epey beğendim.



2 sene önce #1853698 numaralı entrymde en çok postmodern jukebox'un coverını sevdiğimi yazmışım. elise bebişimin coverı o seviyeye çıkamadı. pmj'nin icra tarzı, jazz soundu, orkestra daha çok hoşuma gidiyör. iki coverda da saksofonda dave koz var. ayrıca robyn adele anderson bebişimin ses rengini daha çok seviyorum.

elise trouw'un vokalde olduğu cover ikinci sırayı aldı diyebiliriz kısaca. ne uzattım ağküğ.

george michael'in youtube kanalında 84 yılı versiyonunu ararken enstrümantal versiyonunu keşfettim. muhteşem bir şey.
careless whisper

gelmiş geçmiş en iyi şarkı. 1984 temmuz sonunda piyasaya sürülen stüdyo kaydı her versiyonunu ezer geçer. enstrümantal versiyonunda iniş çıkışlar ve duygu yoğunluğu çok azalıyor. zaten enstrümantal versiyonu diye paylaşılan sey de söylediği yerlerin kesilmiş hâli. özel olarak kaydedilmemis. hele seether versiyonu tam fiyasko. şarkıdaki lirikaliteyi ve estetiği katletmişler. şarkıyı sen besteleyip yazacaksın, sonra biri asalak gibi coverlayip güya daha iyisini yapmis olacak, oh ne ala memleket. şarkının stüdyo kaydına yaklasabilen tek hâli george michael'ın 1984 çin konserindeki performansı. çin'de ilk konser veren batılı şarkıcı da o gün o olmuştu.

1984 yabancı popun zirvesidir. big in japan, self control, ı'm so excited, like a virgin,take on me, ghostbusters, rebel yell, say say say, easy lover, she bop, forever young, born in the usa, borderline, when doves cry gibi hitlerin hepsi 1984'te çıktı.

bu şarkının farkı ve üstünlüğü hem çok seksi hem de aynı zamanda çok hüzünlü ve acı bir müziği olmasından kaynaklanıyor. bu konuda tek. acılı anınızda da dinleyebilirsiniz, bir üniversite bahar şenliğinde siz partnerinizle ormanda sevişirken şenlik alanindan gelen ruh oksayici şarkılara da benzer. dinlerken stairway to heaven da olduğu gibi bunda da merdiven çıkıyor hissi yaşarsınız.