cehennem odunu

ateist kesimin sıkça kullandığı bir nicktir.

yaşlı, günahkar kimseler için kullanılan bir kelime ama kullanmamalı, son nefes verilinceye kadar kimin cehennem odunu olduğu bilinmez.

kendisine, temizlik hastalığından dolayı domestos lakabını taktığımız çok sevgili teyzemin yanında yaşadığım dört yıl boyunca kuzenim ve bana ilenmek için en çok kullandığı sözdür.

bizim yaptığımız ve teyzemin yanlış olduğunu düşündüğü her şeyden sonra bize dişlerinin arasında bir tükürük gibi fırlattığı cehennem odunu sözü bir süre sonra bizim için anlamını yitirdi. aslında çok korkutucu bir şey cehennem odunu olmak.

günahkar olup yanmak ile cehennemde odun olup hem yanıp hem de günahkarların yanmasına vesile olmak, ateşi harlamak onur verici, yüceltici bir şey olsa da bir yandan da sürekli bir yanma halinde olmanın vereceği fiziksel ve psikolojik acıyı da içerdiği için oldukça ürkütücü.

teyzem için bu ilenç her an ağzının ucunda hazır bekleyen bir saldırı aracı idi. halbuki yaptıklarımız çok basit şeylerdi. evde futbol oynarken teyzemin gözü gibi baktığı çiçeklerin yapraklarını kırmak bu bedduayı hak etmek için yaptıklarımızdan biriydi. gerçi kopan yaprakları daha sonra yerine yapıştırıyorduk ama teyzem bir şekilde anlıyordu. tuhaf bir gözlem yeteneği. ya da o evde yokken patates kızartıp kızartma yağı ile mutfağı sıvamak da cehennem odunu olmak için yeterli idi.

bu kadar basit şeyler için cehennem odunu olmaya aday olduğumuz dört yıl geçirdik. o kadar alıştım ki sanırım cehenneme gittiğim zaman görev tanımımı tam olarak biliyor olacağım.

cehennem kok kömürü olsak da daha harlı bir ateşle yansak. odundan oduna değişse de odunun yanmasıyla elde edilen sıcaklık 900 -1200 derece , çok uç koşullarda 1500 dereceye kadar çıkar. kok kömürü öyle mi ya? 2000-2500 dereceye kadar çıkar ateşi. çelik üretirsiniz abicim kok ateşinde.
sizi gidi cehennem kok kömürleri sizi...